Recensies: boeken over muziek en muzikantes

Dit jaar heb ik een handvol boeken over muziek gelezen. Daar zat onder andere een handige gids bij over hoe zelf muziek opnemen: Je Eigen Muziek Op Internet, enkele songboeken met partituren van de band Alice in Chains en Babes in Toyland: The Making and Selling of a Rock’n Roll Band, een soort bandbiografie over de periode waarin Babes in Toyland hun eerste mainstream album uitbrachten. (Dat laatste boek kreeg ik ooit cadeau van een Nederlandse vriendin die het dubbel had, inclusief L7 sticker binnenin!). Maar ik las in 2019 vooral memoires geschreven door muzikantes die in de bands Hole, Babes in Toyland, en The Slits speelden. Die boeken zal ik hier bespreken:

Recensies: boeken over activisme, protest en het belang van community

Een van mijn nieuwjaarsresoluties (ik maak enkel leuke nieuwjaarsresoluties zoals veel creatieve dingen doen, want duh) was om minstens 20 boeken te lezen. Twintig lijkt misschien niet veel, zeker voor iemand als ik die veel boeken koopt, maar ik ben een trage/luie lezer en lees vooral zines. In het begin van het jaar wou ik focussen op boeken waaraan ik al eens begonnen was, soms lang geleden, en die maar half uitgelezen in mijn boekenkasten stonden. Later kwamen er ook weer verse boeken bij (kan-ik-echt-niks-aan-doen).

Dit zijn enkele van de boeken die ik dit jaar las, over activisme, protest en het belang van “community” voor een politieke beweging. Meer recensies over andere boeken die ik las in 2019 volgen nog…

Boekbesprekingen: The Lost Women of Rock Music, Good Night Stories for Rebel Girls, Literary Witches

Nog een laatste hoopje boekenrecensies voor we 2019 induiken – non-fictie deze keer, over bekende en minder bekende vrouwen. Deze drie boeken wil ik jullie op de valreep nog aanraden. Ze gaan over old-school punksters, schrijvende heksen en en heleboel rebelse meiden!

Vorige recensies vind je hier.

Boekbesprekingen: The Power, Het Alice Netwerk, The Most Beautiful Rot

Het einde van het jaar is in aantocht dus kijk ik terug op de boeken dit ik in 2018 heb gelezen. Tijd voor enkele recensies!

In deze boekbesprekingen komen drie romans aan bod. Om eerlijk te zijn ben ik niet echt zo’n romanlezer. Ik verslind liever non-fictie, strips en zines. Maar sinds ik vorig jaar The Handmaid’s Tale heb gelezen, lijkt er iets veranderd in mij. Nu ben ik geïntrigeerd door vindingrijke fictie, en vooral door dystopische verhalen en boeken met vrouwen in de hoofdrol. Daarom waagde ik me het voorbije jaar aan de volgende drie romans:

* mogelijke spoiler-alerts hoewel ik ze binnen de perken probeer te houden *

Striprecensies: Friday, Lovelys, Red Winter, Tiny Book of Tiny Stories

Ben je op zoek naar stripverhalen die niet (enkel) over cismannen gaan, die geen cliché voorstellingen van vrouwen/meisjes/transpersonen afbeelden en die niet (enkel) gemaakt zijn door cismannen? Welkom op De Tweede Sekse blog waar we regelmatig het beste uit stripland bespreken. Eerdere recensies vind je hier.

Recent heb ik weer een paar leuke strips ontdekt en deze wil ik graag aan jullie meedelen en aanraden. Persoonlijk-politieke verhalen, strips vermengd met recepten, winterse nostalgie en creatieve mini-verhaaltjes, je vindt het hier allemaal:

Boekbespreking: Niemand zal hier slapen vannacht – Rachida Aziz

Niemand zal hier slapen vannacht
– Rachida Aziz

Heb je nog geen plannen dit weekend? Lees dan dit boek! Of heb je er wel? Annuleer ze en lees in de plaats dit boek!

Niemand zal hier slapen vannacht – de titel is een verwijzing naar een fantastisch liedje van Nina Simone dat ook het boek inleidt – is een belangrijk, activistisch, prachtig en heel vlot geschreven boek. Ik heb vele redenen om het aan te raden. Graag zou ik wat stukjes willen citeren zoals dat onlangs tijdens haar onofficiële boekenvoorstelling in Le Space gebeurde, maar je leest het beter helemaal zelf. Of kom naar de leesgroep van FEL op 3 februari, waar we ook stukjes zullen voorlezen.

Striprecensies: Soppy, Pyjamadagen, Mine, Out to Lunch, I love this Part, Houseplants and Hot Sauce, Klezmer

We hebben weer een nieuwe lading aanbevelingen uit stripland voor jullie, beste lezeressen/s! Veel variatie in stijl en thema’s, dus voor ieder wat wils. En behalve Klezmer, zijn ze ook nog eens allemaal door vrouwen getekend.

Soppy – Philippa Rice

Soppy is een ontzettend schattige strip. Met weinig of geen woorden wordt de wereld van de tekenares en de relatie met haar vriend afgebeeld. Hoe ze elkaar ontmoeten, eerste stapjes in de relatie, dagelijkse routines, korte stripjes over hen beiden aan het werk aan de tekentafel, thee, in slaap vallen voor de tv, knuffels, zombies… Meestal een erg positieve kijk op de wereld, maar dat kan ook wel eens goed doen. Haar originele rood-zwart-witte stijl zal zeker je striphart veroveren!

Boekbespreking: The Handmaid’s Tale – Margaret Atwood

Ik geef het eerlijk toe: ik lees niet vaak romans. Maar als ik er een vastneem en het boeit me genoeg dat ik doorheen de eerste paar pagina’s geraak, dan kan ik het meestal niet meer loslaten. Dit was het geval met The Handmaid’s Tale van Margaret Atwood. Als ik deze klassieker met een woord zou moeten omschrijven zou het “fascinerend” zijn, of “intrigerend”. Zo fascinerend dat ik wil dat iedereen in mijn omgeving heel snel ook dit boek leest zodat we er uitvoerig over kunnen praten (hint hint hint!). Een tijd geleden organiseerde FEL een leesgroep over dit boek en een FEL-lid zorgde zelfs voor de bestelling van mijn exemplaar, maar ik maakte de stommiteit om het pas achteraf te beginnen lezen. Wat zou ik er nu graag een leesgroep over meemaken! Er wordt op dit moment ook een tv-serie uitgezonden over dit boek, maar ik twijfel nog of ik die wil zien. Eindelijk begrijp ik al die mensen die liever geen verfilmingen van hun favoriete boeken zien!

SPOILERS AHEAD!

Book review: The Archival Turn in Feminism – Kate Eichhorn

Deze Engelstalige recensie verscheen tegelijkertijd op de blog van Echo zines.

—

The Archival Turn in Feminism: Outrage in Order
– Kate Eichhorn

How could I not have picked up this book from the anarchist bookshop Fort Van Sjakoo in Amsterdam? It’s about several of my biggest passions: archives, libraries, zines, riot grrrl, and feminism. Can you imagine my excitement when I found it? However, despite the interesting subject matter, the book couldn’t continuously hold my attention and left me with quite a lot of questions…

 

Eichhorn’s study is based on visits to three collections in university archives/libraries – Sallie Bingham Center for Women’s History and Culture at Duke University, The Riot Grrrl Collection at New York University, and the Barnard Zine Library – as well as on interviews with its archivists/librarians. These institutions keep some of the most interesting archival materials, DIY publications, and other ephemera from what is called third wave feminism (basicly non-mainstream feminism from the late 80s till the early 2000s, focused more on cultural production than on political activism). I really should visit them one day, especially the Barnard Zine Library is on my list.

Recensie – Hunger makes me a modern girl (Carrie Brownstein)

Hunger makes me a modern girl, a memoir – Carrie Brownstein

Carrie Brownstein is waarschijnlijk het meest gekend als gitariste-zangeres van de Amerikaanse band Sleater-Kinney, maar sinds enkele jaren is ze ook actief als actrice en scenariste voor de serie Portlandia en had ze een kleine rol in de film Carol. Dit boek gaat echter bijna uitsluitend over haar ervaringen in Sleater-Kinney, naast een hoofdstuk over haar jeugd en familie en enkele korte delen over voorgaande bands en haar huisdieren.

Als Sleater-Kinney je niet meteen iets zegt, dan ligt dat vooral aan het seksisme in de muziekwereld. Ik overdrijf niet als ik zeg dat deze band zou gezien worden als een van de meest toonaangevende rockgroepen van de laatste decennia als ze enkel uit mannen bestonden. Sleater-Kinney’s muziek is intrigerend en vernieuwend, het is hun ambitie om anders te klinken dan de gemiddelde rockgroep, en op iedere CD vinden ze zichzelf opnieuw uit, ook al blijven ze herkenbaar. Zoals uit Carrie’s memoires blijkt, worden ze geapprecieerd door “grote namen” als Eddie Vedder van Pearl Jam, en misschien zijn ze stilaan ook wel een “grote naam” aan het worden. Maar het valt op dat het meer dan 10 jaar met bijna evenveel albums heeft geduurd voor die erkenning er was – en nog is het maar beperkt.

Boeken over (feministische) zines – recensies

Af en toe heb je wat ontspanning nodig in deze wereld vol miserie of heb je nood aan ergernissen van je af schrijven of aan gelijkgestemde visies lezen. Zelf vind ik in “zines”* een uitstekend medium om me uit te drukken, afleiding te vinden en steun te krijgen. Op druilerige dagen zoals vandaag zit ik liefst met een dekentje en warme chocorijstmelk in een zetel zines te lezen en/of te schrijven. 🙂

* Zines zijn zelfgemaakte en in eigen beheer uitgegeven magazines, strips of boekjes. Soms worden ze ook fanzines genoemd. Feministes maken gretig gebruik van dit goedkope en toegankelijke papieren medium om hun ideeën, verhalen, informatie en netwerken te verspreiden.

Een doos vol zines – feministische zines uit België

Omdat ik zines en zinecultuur in België wil promoten, heb ik hier de beschrijvingen van enkele fantastische feministische zines verzameld. De meesten werden gemaakt tijdens 24-uur-zine-marathons, wat ze nog fantastischer maakt. In plaats van een echte recensie te schrijven, wou ik de zine-maaksters zelf aan het woord laten. Ze vertellen dus zelf (in het Engels aangezien de meesten onder hen niet Nederlandstalig zijn) waar hun zine over gaat. De contactgegevens van de zine-maker of verdeler staan erbij vermeld zodat je meteen een exemplaar kan bestellen:

(Voor links naar meer recensies scroll naar beneden)

Een doos vol zines – recensies deel 2

Sinds de vorige editie van Een doos vol zines besloten we om de zinerecensies te bundelen, want er bestaan zo veel zines die het waard zijn om besproken te worden en er is te weinig tijd om er allemaal apart over te schrijven! De zines die deze keer besproken worden, zijn afkomstig van het Queer Zine Fest in Londen. Er staat ook telkens bij waar je ze kan aanschaffen. Ik heb een heleboel zines geruild en gekocht op dat Queer Zine Fest dus dit is nog maar een eerste lading. Wil je zelf een zine maken, kijk dan hier voor een handleiding en tips.

Een doos vol zines – recensies deel 1

Zines (spreek uit als “ziens”) zijn een soort van zelfgemaakte magazines, maar toch verschillen ze ook heel hard van magazines, in vorm maar vooral in inhoud. Er bestaan een hele hoop – vooral Engelstalige – feministische zines en daar willen we op deze blog natuurlijk aandacht aan geven. Eerder hebben we al een tiental zines besproken. Die recensies kun je hier lezen.

De zines die ik zal bespreken zijn redelijk recent gepubliceerd (2012, 2013, sommige iets ouder en soms is de datum van publicatie niet vindbaar) en zouden nog beschikbaar moeten zijn bij de auteurs of bij zine distros. De meeste van deze zines heb ik gekocht/geruild/gekregen op Ieperfest en tijdens Ladyfest Berlin. In een volgend deel zal ik de zines bespreken die ik op Ladyfest Amsterdam en Queer Zine Fest London heb gevonden. Ladyfests, Alternatieve Boekenbeurzen, punkfestivals, etc zijn ideale plaatsen om zines te vinden, maar je kan ze ook online bestellen. Enkele Belgische mail-order zine distros zijn Mosh Potatoes en Airplane Food en ook FEL heeft enkele zines in stok. Soms kan je ook pdf-versies vinden die je zelf kan printen.

Overzicht recensies van zines en magazines

Tikara en rebelsister plannen ieder om binnenkort een reeks zines (zelfgemaakte en zelf gepubliceerde low-budget magazines, boekjes of strips) te bespreken op deze blog. Daarom wilden we nu nog eens alle vorige recensies op een rijtje zetten. Laat ons zeker weten als jij zelf een feministisch zine schrijft of kent!

• Scumgrrrls nr 16 en 17 – radicaal queer-feministisch magazine uit Brussel
• Scumgrrrls nr 18
• Shameless Magazine – queer/feministisch magazine voor jongeren uit Canada
• Shape & Situate – zine met posters van inspirerende vrouwen uit het Verenigd Koninkrijk
• Echotopia – feministische zine uit België
• Strip tips! – allerlei strips door vrouwen en/of feministes
• Toilet Paper #19 – feministisch muziekfanzine uit Duitsland
• Colouring outside the lines #6 – feministisch kunstzine uit Verenigd Koninkrijk
• Scary Hairy – feministisch zine uit Nederland
• Doos vol zines, recensies deel 1
• Doos vol zines, recensies deel 2
• Doos vol zines, recensies deel 3

Zine recensie: Scary Hairy

Deze maand (juli) is de Internationale Zine Maand. Vandaag staat er op de agenda: schrijf een zinerecensie! Het zine dat ik gekozen heb, heet “Scary Hairy”.

Als “harige” meid/vrouw, heb je soms wat bevestiging nodig dat het niet noodzakelijk is om je hele lichaam behalve je hoofdhaar te scheren of te epileren. Op zich weet je dat wel, maar er is al zoveel antilichaamshaar- en pro-uiterlijkheidscultuspropaganda, dat wat steun om gewoon jezelf te zijn een hele opluchting kan zijn. Scary Hairy is een fijn zine uit Nederland (geschreven in het Engels) met een mix van herkenbaarheid, hilariteit en … haar! Het bekritiseert niet enkel het taboe op lichaamshaar bij vrouwen, maar stelt ook vragen bij oncomfortabele kleren, seksuele intimidatie op het openbaar vervoer en antifeministische clichés. Als je liever tekst-heavy pamflet-achtige zines leest, ga je beter op zoek naar iets anders, want Scary Hairy staat vooral vol tekeningen en strips. Maar dat vond ik zelf net leuk.

Je kan Scary Hairy o.a. bij Active Distribution bestellen of mail naar de zineschrijfsters zelf: weakandlovely@hotmail.com.

Meer info over de Internationale Zine Maand:

• IZM (officiële website, maar niet meer up-to-date)
• IZM facebook
• Lijst van activiteiten (op Stolen Sharpie Revolution)
• Echo zines
• Spill the Zines

Meer zinerecensies op De Tweede Sekse:

• Scumgrrrls nr 16 en 17 – België
• Scumgrrrls nr 18 – België
• Shameless Magazine – Canada
• Shape & Situate – Verenigd Koninkrijk
• Echotopia – België
• Strip tips!
• Toilet Paper nr 19 – Duitsland
• Colouring Outside The Lines #6 – Verenigd Koninkrijk

Andere websites met zinerecensies:

• Zinebook
• The f-word
• Spill the Zines

Zine recensie: Colouring Outside The Lines #6

Over een week is het weer Internationale Zine Maand (juli) en om je goed voor te bereiden, kan je alvast een hoopje zines bestellen. Als inspiratie om zelf een zine te maken, of gewoon om interessant/grappig/rebels/inspirerend leesvoer te lezen voor het slapengaan, op de trein of in een parkje in de zon (als die ooit nog eens wil schijnen). Ik raad eigenlijk alle zines van Melanie Maddison aan: Shape and Situate, I’m Not Waiting, ReAssess Your Weapons en ook Colouring Outside The Lines (COTL).

COTL gaat al enkele nummers mee. Vorig jaar kwam #6 uit. Het is zoals steeds een goedgevuld zine vol interviews en met heel wat afbeeldingen in kleur en in zwart-wit. Melanie interviewt verschillende grafische ontwerpsters, illustratrices, striptekenaressen, zine-maaksters en beeldende kunstenaressen die ze bewondert. In dit nummer laat ze Lauren Denitzio, Fly, Megan Kelso, Chandler O’Leary en Jessica Spring, Allyson Mitchell, Caroline Paquita, Summer Pierre, Lindsay Starbuck, en Anke Weckmann vertellen over hun kunst, strips en tekeningen, over hun technieken en werkplaats, over hun motivatie en inspiratiebronnen, over zelfvertrouwen en ondersteuning, over samenwerking, over de overlapping van kunst met activisme, over het delen van vaardigheden en technieken, over het do-it-yourselfprincipe…

Zines zijn een ideaal medium om kennis te maken met kunstenaressen en illustratrices die anders weinig ruimte en zichtbaarheid krijgen, maar dat wel verdienen. Colouring Outside The Lines vervult die rol perfect. In dit nummer ontdek je interessante projecten en inspirerende kunst zoals de reeks portretten van Fly genaamd “Peops”, Allyson Mitchell’s “Killjoy’s Kastle the Lesbian Feminist Haunted House”, een reusachtige gebreide Vagina Dentata en FAG Feminist Art Gallery en het feministische collectief For The Birds uit New York waarvan Lauren Denitzio lid is.

Meer info op Melanie Maddison’s blog en de blog van Colouring Outside The Lines. Bestel hier haar zines.

Meer zinerecensies op De Tweede Sekse:

• Scumgrrrls nr 16 en 17 – België
• Scumgrrrls nr 18 – België
• Shameless Magazine – Canada
• Shape & Situate – Verenigd Koninkrijk
• Echotopia – België
• Strip tips!
• Toilet Paper nr 19 – Duitsland

Andere websites met zinerecensies:

• Zinebook
• The f-word

Zine recensie: Toilet Paper #19

Alva of Toilet Paper zine / photo taken from http://grrrlzines.net

Het is deze maand International Zine Month dus er wordt vanalles rond zines georganiseerd. Op de blog van Stolen Sharpie Revolution (naar het gelijknamige handboek over zines van Alex Wrekk, de beheerster van de blog) staat een lijstje van zineactiviteiten die je iedere dag kan uitvoeren. Vandaag is dat: “review a zine in your zine, on your blog, or on your facebook page”. Awel, we zullen er dan maar eens aan beginnen!

Het zine dat ik vandaag in de kijker wil plaatsen, is Toilet Paper Fanzine. Nummer 19 is niet het meest recente nummer vermoed ik dus vraag eerst na bij Alva, de schrijfster, welke nummers ze nog in stock heeft voor je een bestelling plaatst: alva@blockshot.de. (Zoals het e-mailadres aangeeft, zingt Alva in de band Blockshot die onlangs op Ladyfest Brussels speelden. Ze speelt ook in Tears For Barbarella, is actief binnen de riotgrrrl- en punksubcultuur en organiseert zelf optredens in en rond Bonn in Duitsland. Maar we zullen het nu vooral over haar zine hebben, en minder over haar muziek.)

Boekrecensie – Reclaiming The F-Word

Wil je veel uitgebreide argumenten op een rijtje waarom feminisme nodig is? Of bewijzen voor hoe levendig & kicking de feministische beweging (nog steeds) is? Wil je weten waar de feministische beweging vandaag de dag allemaal mee bezig is? Het boek Reclaiming The F-word: the New Feminist Movement van Catherine Redfern en Kristin Aune helpt je uit de nood en doet nog veel meer dan dat!

Een boek dat spreekt over “the NEW feminist movement”, maakt mij lichtjes argwanend. Waarom de nieuwe feministische beweging? Wat is er met de “oude” gebeurt? Is die niet meer goed genoeg, niet meer interessant genoeg, of bestaat ze helemaal niet meer? Willen de schrijfsters zich afzetten tegen oudere generaties en voorgaande golven? Gelukkig stellen Redfern en Aune mij gerust met hun uitleg:

This isn’t going to be one of those ‘new feminist’ books that reiterate negative stereotypes about 1970s’ feminism and position younger feminists in opposition to it. We’re not interested in pushing forward a hip, ‘fashionable’ kind of feminism.

Ze willen dus gewoon focussen op het feminisme dat vandaag de dag actief is, aangezien zij een heropmars merken van feministisch activisme, vooral onder jonge vrouwen.

Scumgrrrls nr 18 is uit!

Na anderhalf jaar wachten is het 18de nummer van het Scumgrrrls magazine eindelijk van de persen gerold. In een nieuw jasje – ander formaat, dikker, gelijmd in plaats van geniet, glanzend papier, prachtig gedrukt, paars lettertype, nieuwe vormgeving – en met extra veel bladzijden boordevol interessante artikels geïllustreerd met creatieve tekeningen en foto’s, zal dit nummer het wachten zeker waard zijn.

Centraal staan bijdragen i.v.m. het thema “domestiCITY” (private versus publieke sfeer, huizen, huishouden, etc): teksten, interviews en illustraties over o.a. architectuur, je levenspuzzel, gemeenschapshuizen, “domestic discipline” en Take Back The Night. Daarnaast vind je artikels over de N-VA, de “dag van de rok”, de Arabische lente, hormonale gender“stoornissen”, de film Il Corpo Delle Donne, het vrouwenfilmfestival Elles Tournent en nog veel meer. De teksten zijn geschreven in drie talen – Engels, Frans of Nederlands – telkens voorzien van een samenvatting in de overige twee talen.