Ik weet niet wie er verantwoordelijk is voor wat er op Netflix te zien is maar potverdomme ze zijn goed bezig! Tot nu toe heb ik de volgende documentaires al bekeken: hot girls wanted, after porn ends, tricked en she’s beautiful when she’s angry. Op mijn nog-te-zien-lijst staan: miss representation en girl rising. Stuk voor stuk documentaires die mijn radicaal feministisch hartje sneller doen slaan. En dan zie ik er waarschijnlijk nog enkele over het hoofd. Ik ga ze hier niet stuk voor stuk overlopen maar ik wil kort even meegeven waar de films die ik al gezien heb over gaan en hoe hoog ze scoren om de radfem-schaal. Doorgaan met het lezen van “Netflix & RadFem?”
Dit is het derde deel in onze reeks over prostitutie. Zie ook deel 2 over pooiers en deel 1 over vrije keuze, agency en structuren.
Voor dit onderzoek trok ik werkelijk alle registers open. Ik waagde me zelfs aan het lezen van een damesblad. Je weet wel: tien tips om mannen nog beter te pijpen, ongezonde diëten om er extra seksueel beschikbaar uit te zien, makeup en ontharingstips… en een artikel over “mannen die betalen voor seks”. Aha.
Terzijde: die zogenaamde vrouwenbladen gaan eigenlijk vooral over mannen, iemand al opgevallen? En je wordt er onzeker door; één van de grootste verbeteringen in m’n zelfwaarde gebeurde toen ik stopte met vrouwenbladen te lezen. Maar goed dat is voor een andere keer.
Betalen voor seks (Cosmopolitan NL, juni 2011)
Wat ik het meest opvallend vond was dat alle mannen die hier aan het woord kwamen ergens vanbinnen wel door hadden dat er iets niet klopte, dat er iets niet ok was. En dat daarna met allerlei redeneringen probeerden vergoeilijken. Misschien ben ik pessimistisch op dat vlak maar ik was eigenlijk al blij dat die mannen toch nog een beetje iets doorhadden, da’s al een eerste stap. Soms ben ik bang dat de conditionering in onze wereld zo erg is geworden dat niemand het nog doorheeft dat klanten eigenlijk geweld plegen. Maar misschien als het over heel heftige zaken gaat zoals liefde, relaties, seks, vriendschappen dat er toch nog iets van verzet overblijft in de menselijke geest – daar blijf ik in geloven.
De eerste man: “Ik zie mezelf ook niet als een hoerenloper maar als iemand die 600 euro overheeft voor een gezellig avondje met adembenemend mooi en zoetruikend gezelschap.”
Ik neem aan dat jezelf als hoerenloper zien, iets is dat clasht met de zelfwaarde van de mannen die het doen.
De eerste man weer: “Het zijn intelligente dames, sterke dames, die meer verdienen dan mijn huisarts en tandarts bij elkaar. Maar misschien probeer ik op deze manier mijn escapades wel goed te praten. Ze verdienen goed, dus ik doe niets verkeerds. Lekker makkelijk. Veilig. Ik verstop mijn wangedrag achter hun loonstrookje”.
Dit wil zeggen: ik heb het ergens wel door. Optimistisch gezien: hij heeft het door, da’s de eerste stap, nu nog stoppen met het te doen. Pessimistisch gezien: hij heeft het door en doet het toch, een grove keuze voor zijn eigen pleziertje ten koste van de vrouwen die hij gebruikt.
Of de tweede man nog te redden valt betwijfel ik, die gaat wekelijks naar prostituees en beschouwt het als “elkaar uit de brand helpen”:
Doorgaan met het lezen van “Prostitutie deel 3 – een eerste kijk naar de klanten”
In het tweede deel van deze reeks over prostitutie ga ik in op de rol van de pooiers. Zie ook deel 1 over vrije keuze, agency en structuren.
In prostitution, the john performs the sex act with the unwilling victim, but subcontracts the intimidation and violence to another man, the pimp.
The john would like to believe he is paying for sex, but the person he has sex with gets little or none of the money. The money goes to the pimp to pay for the force needed to keep prostituted women and children working. It goes to the drug dealer who provides whatever it takes to keep the workers from becoming psychotic or committing suicide. It goes to pay the businessmen who provide the real estate, support services, and legal protection for the trade.
Joe Parker, How prostitution works
Wat doen pooiers eigenlijk?
Veel mensen kunnen zich geen echte voorstelling maken van hoe pooiers werken. Die realiteit is gruwelijk: hoe pooiers zich organiseren, hoe ze vrouwen zoeken die bijvoorbeeld al zware ervaringen hebben gehad in hun jeugd, seksueel misbruik, geestelijke problemen, etc. Hoe ze vrouwen kraken en voorbereiden op prostitutie. Een vrij ontnuchterende kijk voor mensen die nog geloven in de glamour die de media ons voorspiegelen en belangrijk om de discussies over “vrije keuze” in hedendaagse linkse / feministische kringen nog enigszins te verbinden met de realiteit.
Pooiers misbruiken anderen om geld te verdienen. Pooiers zijn een diverse groep mensen die op maximale winst uit zijn; daarvoor kiezen ze op zeer rationele wijze die methoden die nodig zijn om dat doel te proberen bereiken. Pooiers vind je in vele soorten. Het beeld dat veel mensen hebben van de pooier als een soort macho die vrouwen manipuleert om voor hem te werken en hen met geweld, bedreigingen, liefdesverklaringen, verkrachtingen op hun plaats te houden, is helaas een deel van de realiteit. Maar er zijn er ook die op een hoger niveau werken, op dezelfde voet staan als bedrijfsleiders en politici, gladde zakenmannen die voor niets terugdeinzen om hun winsten te maximaliseren. En er zijn mediapooiers, degene die pornografie maken en verkopen en daar geld mee verdienen. Er zijn ook pooiers die anderen het vuile werk laten opknappen. Alle soorten pooiers behoren tot de meest gruwelijke soort uitbuiters die er rondlopen op deze aarde; goede pooiers bestaan niet. Voor de duidelijkheid: er zijn ook vrouwen die pooier zijn, dat maakt het misbruik niet minder afschuwelijk.
Doorgaan met het lezen van “Prostitutie deel 2 – over pooiers”
Dit is het eerste deel van een reeks over prostitutie op deze blog. De introductie vind je hier, een eerder artikel over Theo Heuft (een Nederlandse pooier) vind je hier en er is ook een overzicht van onze artikels hierover tot nu toe.
In dit deel ga ik in op het debat rond keuzevrijheid, agency en structuren, latere delen zullen andere aspecten van prostitutie meer in detail bekijken en meer cijfermateriaal tonen.
Doorgaan met het lezen van “Prostitutie deel 1 – vrije keuze, agency en structuren”
In een nieuwe reeks op deze blog gaan we allerlei aspecten van prostitutie van naderbij bekijken: de rol van de pooiers, van de klanten, de ervaringen van de prostituees, de veiligheid of het gebrek daarvan in de sector, de linken met mensenhandel en pornografie, enkele bedenkingen over moraliteit en seksualiteit, een kritische blik op de mythes en de clichés en de vooroordelen, en de manier waarop mensen leren naar dit fenomeen te kijken.
- Deel 1 – over vrije keuze, agency en structuren
- Deel 2 – over pooiers
- Deel 3 – een eerste kijk naar de klanten
Wie nog wat meer informatie wil, kan bij enkele goede websites terecht:
De video Not For Sale gemaakt door Belgisch filmmaakster Marie Vermeiren geeft een ontnuchterend beeld van de realiteit achter de mythes. Prostituees en overlevers komen zelf aan het woord en je ziet ook een Nederlandse pooier vertellen over zijn plannen.
In een artikel op NewsWeek kan je al heel wat opsteken over de problemen. Eén van de mensen geïnterviewd voor het artikel is Melissa Farley, die een van de schrijfsters is op de website prostitutionresearch.com. Hele goeie website, met veel informatie en degelijk onderzoek.
In Zweden bestaat sinds 1998 een wet die een radicaal nieuwe kijk op prostitutie geeft en eindelijk eens een manier om de problemen effectief aan te pakken: wat de prostituees doen wordt legaal, maar het kopen van seks wordt strafbaar, er zijn mediacampagnes en uitstapregelingen… De European Women’s Lobby is recent met een campagne gestart tegen prostitutie. Het Zweedse model is recent ook in Noorwegen aangenomen en er wordt nu over gesproken in andere landen, zoals België en Ierland. In verschillende landen die eerst pleitten voor legalisering is gebleken dat die aanpak in feite gefaald heeft. De Nederlandse Karina Schaapman beschrijft het falen van het Nederlandse beleid in haar boek Hoerenlopen is niet normaal – twijfels bij een liberaal prostitutiebeleid (zie ook een artikel van haar hierover). Het boek staat vol met bevindingen uit de Nederlandse situatie, de achterflap van haar boek bevat een interessante vergelijking:
Iedere opgroeiende man in onze maatschappij voelt wellicht weleens de aandrang om een ander eens flink in elkaar te rammen – om wat voor reden dan ook. In dat geval, zo hebben we collectief besloten, past het in het proces van volwassenwording om die driften te kanaliseren en te leren beheersen. Het in elkaar slaan van een ander mens is bij wet verboden, maar bovenal vinden we dat onfatsoenlijk. Wij creëren geen van overheidswege gereguleerde en gelegaliseerde kaste van ‘dienstverleners’ die zich betaald in elkaar moeten laten meppen.
In de reeks:
Dit is een korte reactie geschreven omdat regelmatig mensen op deze blog arriveren via de zoektermen “hoe word ik pooier”, “pooier worden”, “bordeel openen” of “legaal bordeel openen”.
Waarom zou je pooier willen worden? Pooiers zijn mensen die andere mensen misbruiken voor hun eigen winsten, hun plezier en hun sadistische bevrediging. Sommige pooiers sluiten de vrouwen die voor hen werken op. Sommige pooiers verkrachten de vrouwen die voor hen werken. Alle pooiers zijn misdadigers. Pooiers vernietigen de levens van de mensen die ze misbruiken.
In een goede samenleving zijn er geen pooiers.
Vraag je liever af hoe je iets nuttigs kan doen in deze wereld. Denk eens na over iets anders dan je eigen belachelijke winstbejag of zielige nood om anderen te domineren en misbruiken.
Goede pooiers bestaan niet. Aanvaardbare pooiers zitten achter tralies of in een lijkkist.
Meer over pooiers: zie o.a. het artikel over Theo Heuft op deze blog.
- Behind every great man (c) Julia Rice
De Morgen, het zogenaamd onafhankelijke dagblad dat steeds verder de dieperik ingaat, heeft nu (31/10/2009) Theo Heuft geïnterviewd. De pooier en voormalig uitbater van het Amsterdamse luxebordeel Yab Yum wordt niet voorgesteld als de walgelijke uitbuiter en crimineel die hij eigenlijk is, maar als een verfijnde zakenman die hard gewerkt heeft en nu kan genieten van goed eten, kunst en sigaren.
Als een vader was hij voor zijn meisjes
DM: Was u een pooier?
TH: Ik vind het vreselijk als mensen me een pooier noemen. Ik gaf de meisjes de gelegenheid om hun werk te doen. (…) Ik heb geprobeerd om die meisjes op te voeden.
Een van de manieren waarop pooiers zich als goede mensen proberen voor te stellen is als een “goede vader” die waakt over de veiligheid van de meisjes. Je kent het wel: als ze netjes in de pas lopen en doen wat hij zegt, mishandelt hij ze zelf niet te hard en pakt hen niet al hun geld af.
“Ik gaf de meisjes de gelegenheid om hun werk te doen” is een mooie. Het pleit hem volledig vrij van verantwoordelijkheid en schetst hem als simpelweg een enabler: iemand wil een tekening maken en je geeft ze potlood en papier. Die meisjes stond werkelijk te trappelen om in een bordeel te gaan werken en gelukkig had hij het startkapitaal: een mooie samenwerking. Hij werd er stinkend rijk van ook, maar dat is bijzaak. Natuurlijk was het geld slechts bijzaak zoals hij duidelijk maakt in het interview – dat zeggen zo ongeveer alle bedrijfsleiders die geïnterviewd worden.
De staat onderdrukt, de wet is gelogen, de rijkaard leeft zelfzuchtig voort
- Legal Tender (c) Julia Rice
In Nederland kan het, en wát een vooruitgang: prostitutie is legaal, waardoor het netjes kan geregeld worden dat de “ondernemer” en de vrouwen belasting betalen. Hierdoor krijgt de staat inkomsten van prostitutie én kan de pooier-kapitalist zijn onderneming legaal laten voortbestaan zonder eventuele rechtsproblemen. Het Nederlandse legaliseringsbeleid voor prostitutiebeleid heeft gefaald trouwens, het was een op zich misschien interessante poging maar het heeft niet geleid tot meer mensenrechten voor de vrouwen in prostitutie, niet geleid tot het verminderen van uitbuiting, niet geleid tot het afnemen van de macht van pooiers en niet geleid tot een afname van vrouwenhandel. Kortom, het heeft volkomen gefaald op alle belangrijke punten. Bovendien kan je stellen dat het de staat medeplichtig maakt aan de uitbuiting van vrouwen in prostitutie. Maar dat is stof voor nog een ander artikel.
Het enige voordeel van de legalisering van prostitutie is voor de pooier-ondernemer: die kan zijn zaakjes netjes verderzetten en krijgt een aura van legitimiteit aangemeten. In plaats van een welverdiende gevangenisstraf wacht hem een belastingaanslag.
Geld maakt veel goed in een kapitalistische samenleving. Je koopt er status mee, credibiliteit, legitimering van wat voor zaken je dan ook doet.
De documentaire Not For Sale van Belgisch filmmaakster Marie Vermeiren laat o.a. overlevers van prostitutie aan het woord die over hun eigen ervaringen vertellen. Er komt ook o.a. een “ondernemer” (pooier dus) aan het woord die investeert in Nederlandse bordelen en er wordt ingegaan op de effecten van de legalisering van prostitutie. De docu duurt ongeveer 25 minuten.
Update: deze documentaire is geschrapt. We staan niet achter de docu gezien Janice Raymond erin voorkomt, die o.a. een extreem transhatend boek geschreven heeft en de grondlegger is voor veel van de hedendaagse transfobie in de feministische beweging. Wij zijn een transinclusieve blog, voor dergelijke haat is er hier geen plaats.
Meer lezen over prostitutie
- Prostitutie deel 1 – vrije keuze, agency en structuren – op deze blog
- Prostitutie deel 2 – over pooiers – op deze blog
- Human trafficking and prostitution (Melissa Farley) – een korte introductie over het onderwerp
- How prostitution works (Joe Parker) – een goedgeschreven artikel over klanten, pooiers en de manier waarop jonge mensen in prostitutie terechtkomen
- Prostitution for everyone: Feminism, globalisation, and the ‘sex’ industry’ (D.A. Clarke) – een langer artikel over de impact van de hedendaagse neoliberale globalisering op prostitutie. Een absolute aanrader.
- Paradigm shifts and paying for sex (S. M. Berg) – een artikel met een nieuw paradigma om naar prostitutie te kijken met een focus op de zijde van de “klanten”
Andere interessante documentaires
- Beperkt Houdbaar – documentaire over schoonheidsindustrie
- Il corpo delle donne – docu over italiaanse tv, engels ondertiteld
- Documentaire – Vrouwen tegen porno
Not For Sale – Feminists Resisting Prostitution and Pornography is een recent boek (2004) dat bijdragen verzamelt rond prostitutie, pornografie en mensenhandel.
Met artikels geschreven door bijna 30 feministes, profeministen en overlevers van prostitutienetwerken is dit de meest recente, meest radicale, heldere analyse van deze problematische fenomenen die voor veel feministes de focus vormen van hun strijd. Het boek is kritisch, diepgaand en heel leesbaar – geen modieus postmodern geleuter.
Een greep uit de artikels: Joe Parker maakt een duidelijke en zeer diepgaande analyse van hoe prostitutie werkt: hoe het hele systeem van pooiers en pornografen samenwerkt, welke verschillende soorten pooiers er zijn, hoe pooiers op zoek gaan naar vrouwen en meisjes om te misleiden en misbruiken.
Rebecca Whisnant geeft een goede inleiding over het probleem van hedendaagse pornografie, de basisconcepten en misvattingen. Ze bespreekt met cijfermateriaal de media-ontwikkeling van de laatste decennia, de gewelddadigheid achter de beelden, de discussie over vrije keuze, en wat we kunnen doen. Doorgaan met het lezen van “Not For Sale – boekbespreking”
De Tweede Sekse Voorbij 