Klassenstrijd vandaag – nieuwsoverzicht

De weg naar de revolutie blijkt nogal lang te zijn. Er zijn flink wat omwegen en af en toe extreem-rechtse barricades op de weg. Onderweg is er gelukkig ook veel humor en mooie momenten. Tegen barre tijden schrijven we hier over hoop en verzet. Ken je nog meer voorbeelden? Mail ons op tweedesekse@gmail.com.

Mei 2018

• Ierland stemt ja – er komt ruimte voor een degelijke wet rond abortus;

• Vijf mensen zijn ontsnapt uit een concentratiekamp voor mensen zonder papieren;

• Een campagne-caravan van de N-VA is in brand gestoken in Leuven;

• Er is groeiend protest en verzet tegen de aanwezigheid van de N-VA op de Pride;

• Er is verwoede strijd rond de ZAD, een autonome zone vlakbij Notre-Dame de Landes, Frankrijk. De politie probeert deze woonzone te vernietigen met knuppels, granaten, helikopters en pantservoetuigen, de inwoners verdedigen zich.

Juni 2018

Geen trouwfeest voor Erika

Een paar dagen geleden schreef mijn Turijnse vriendin K. in Berlijn me dat ze naar Turijn gevlogen was voor de trouw van haar zuster. De dag voor de trouw werden haar zus, diens partner en nog 2 andere anarchisten opgepakt en opgesloten omdat ze geprobeerd hadden geillegaliseerde vluchtelingen te helpen ontsnappen tijdens een politiecontrole. Wanneer de 4 anarchisten vrijkomen is nog onduidelijk:

Sociaal verzet voor beginners – wat is een stakingspiket?

Staking in Belgisch Limburg, december 2014

Wat is een piket?

Arbeiders bij een fabriek gaan staken. Ze verzamelen mensen en auto’s, tafels, stoeltjes en koffie en maken daarmee een barrière. Vuurtjes op de weg of in vaten zijn zo’n beetje traditie, ook al is het warm 😉 Op die manier maak je een duidelijk zichtbare fysieke en menselijke barrière. Dat is een piket.

Waarom een piket?

Een stakingspiket is een zichtbare vorm van actievoeren. Het brengt mensen samen, helpt om de zichtbaarheid van de staking te verhogen, en heeft tevens de bedoeling om te proberen mensen te ontmoedigen om te gaan werken. Zoiets varieert per staking.

Soms worden stakingsbrekers doorgelaten. Soms staat het piket op de weg die gebruikt wordt door auto’s en vrachtwagens zodat er niemand door kan. Soms wordt er even een wagen doorgelaten, bijvoorbeeld met goederen die in een ijskast moeten. En soms heb je een kwaaie manager die door de barrières probeert te rijden.

Doorbreek de Stilte: stop geweld op vrouwen – nu zondag in Gent

Dit evenement is een samenwerkingsverband tussen FEL, Hollaback! Gent, de Nederlandstalige Vrouwenraad en andere Gentse feministes:

Doorbreek de Stilte!

“Doorbreek de Stilte” is een ontmoetingsdag met workshops rond geweld op vrouwen. Iedereen is welkom en we zorgen voor een veilige ruimte waar iedereen zich op hun gemak kan voelen. We publiceren die dag ook een “zine” (brochure/boekje) met teksten en tekeningen over geweld op vrouwen.

Wanneer? Zondag 9 maart 2014 van 10u-17u
Waar? Eerste verdiep in buurtcafé De Trafiek: Haspelstraat 37 (Pierkespark) in Gent
Inkom: vrije bijdrage

Het programma:

• 10u00: ontvangst
• 10u15: welkomstwoord
• 10u30: meet & greet met feministische organisaties
• 11u30: pauze
• 11u45: workshop door Hollaback!Gent over omstanderinterventie en steun aan slachtoffers van seksueel geweld
• 12u45: middagpauze in het buurtcafé/restaurant van De Trafiek
• 13u45: workshop door FEL over media en geweld
• 14u30: pauze
• 14u15: presentatie GAMS over genitale verminking
• 15u30: workshop door de Vrouwenraad over partnergeweld: “hoe is het zover kunnen komen?”
• 16u30: rondetafelgesprek over positieve ervaringen en mogelijke oplossingen rond reageren op geweld, terugvechten, acties, verzet, …
• 17u00: einde

Contacteer ons op: doorbreekdestilte.be@gmail.com
Meer info: http://doorbreekdestiltegent.wordpress.com/

Get off the internet! – een oproep voor straatacties

This is repetitive
But nothing has changed […]
Where are my friends

Get off the Internet!
I’ll meet you in the street

– Le Tigre “Get off the internet”

Ik ben een kind van de computer- en internetgeneratie: opgegroeid met de eerste computerspelletjes, als tiener thuis een piepende inbelinternetverbinding, een wereld die opende dankzij e-mail, discussielijsten, messageboards en crappy geocities websites in html-code en nu blogs en facebook. Ik maak gretig gebruik van de grafische toepassingen die computers bieden, van de informatie die online beschikbaar is en van de communicatiemogelijkheden van het internet.

Als activiste en feministe is internet heel nuttig geweest voor mij. Ik maakte online kennis met andere feministes in binnen- en buitenland (eerst buitenland, hoewel ik op zoek was naar lokaler activisme), ontdekte fantastische creatieve en geëngageerde projecten, leerde bij over feminisme, anarchisme, zines, transgender, riot grrrl, ladyfest… Zonder internet was het veel moeilijker geweest om aan al die contacten en informatie te geraken. Niet onmogelijk, want vroegere generaties feministes slaagden hier ook in (via brieven, zines, flyers, nieuwsbrieven, telefoonnummers, vrouwenhuizen, muurkranten…), maar wel moeilijker.

Verzet tegen de pornocultuur – een aanzet tot directe acties

Er is een hele reeks artikels op deze blog over de problemen van de pornocultuur, nog een aanrader is De leugens van de pornocultuur op DeWereldMorgen.be. Het probleem is voldoende gekend, nu rest de vraag: wat kunnen we doen om hiertegen te reageren?

Ik pretendeer niet te weten welke oplossingen “het beste” of zelfs maar werkbaar zijn, maar er zijn naar mijn mening te weinig acties rond dit thema. Dus, tijd om eraan te beginnen 🙂 Daarom deze aanzet tot debat en creatief experimenteren. Naarmate we deze acties zelf uittesten zullen we meer nieuws brengen. Alle tips, suggesties, kritiek welkom!

In dit stukje gaat het over directe acties, die je zelf of met een kleine groep kunt doen. Er zijn andere vormen van acties. Bewustwording en vorming bijvoorbeeld: proberen mensen bewust te maken van het probleem door artikels, filmavonden en dergelijke; er is een juridische weg, enzovoort. Maar in dit stukje ligt de focus op directe actie. Wat kan je nu zelf doen?

Enkele dingen die we nodig hebben voor een revolutie (Strategie deel 1)

FEMINISME EN ACTIVISME

40 jaar na de eerste Dolle Mina actie in België (1970), 38 jaar na de eerste Nationale Vrouwendag (1972), 36 jaar na de opening van de eerste vrouwenhuizen (1974), 33 jaar na het ontstaan van de fem-socbeweging (1977), 13 jaar na de oprichting van FAM (1997), 2 jaar na de oprichting van FEL (2008) en 2 jaar na de start van deze blog (2008)… [1] Er is heel wat georganiseerd en actie gevoerd door feministes in de afgelopen 50 jaar. Maar nu is het tijd om vooruit te kijken. Waar staan we op dit moment? Hoe gaan we verder? En wat hebben we daarvoor nodig?

In mijn boekenkast ligt een handvol activistenhandleidingen, meestal uit anarchistische hoek. Kan de feministische beweging daar iets mee? Of focussen we beter op lobbywerk en gelijke kanseninstituten? Willen we een radicale omslag of kleine veranderingen in de marge? Willen we een autonome beweging door een brede basis gedragen of enkele professionele specialistes (politicae, universitaire onderzoeksters) die voor ons het werk gaan doen? Tegenwoordig lijkt de feministische “beweging” vooral te bestaan uit ontoegankelijk genderstudiesonderzoek en ongevaarlijk gelijke kansenbeleid. Ik ben voor het uitbouwen van een radicale beweging waarin iedereen kan deelnemen en voor collectieve actie om een vloedgolf te veroorzaken die onze samenleving grondig verandert. Het feministisch activisme uit de jaren ’60, ’70 en ’80 is voor mij een inspiratiebron aangezien vrouwen toen zelf aan de slag gingen om de wereld feministischer te maken. Ik wil leren uit de ervaringen van voorgaande generaties feministes om te weten welke strategieën werken en om de fouten uit het verleden te vermijden. Gedaan met de kleine golfjes die gevolgd worden door backlashes, tijd voor een overstroming!

STRATEGIE EN REVOLUTIE

Tijdens de Nationale Vrouwendag van dit jaar (11 november 2010) zal er gediscussieerd worden over de staat van de huidige vrouwenbeweging en over strategieën. Hoe bereiken we meer mensen? Hoe bereiken we ons doel? Hoe werken we samen en met wie? Wat is de rol van mannen? Het leek me een goede gelegenheid om zelf eens na te denken over strategieën, actiemethoden en organisatiestructuren. Geïnspireerd door het aanbod aan ideeën en alternatieven uit radicale activistenhandleidingen en gesprekken met andere feministes heb ik mij gewaagd aan het samenstellen van een lijst van 10 praktische tips. Deze voorwaarden of benodigheden zijn volgens mij noodzakelijk als we willen dat de feministische beweging groeit en bloeit.

Denk mee! Naar een strategie voor de feministische beweging

De vrouwendag van dit jaar is wat anders dan andere jaren. Dit jaar leggen we de focus op de feministische en vrouwenbeweging zelf, en kijken we waar we staan en welke weg we te gaan hebben. Daarbij mag een kritische zelfevaluatie niet ontbreken. Bovendien is het een uitgelezen moment om ook eens na te denken over wat we precies willen en hoe we dat gaan bereiken. De wereld van nu is niet meer de wereld van de vorige generaties, dus ook daar moeten we rekening mee houden als we een feministische beweging willen uitbouwen.

Dat hoort volgens mij toe aan de hele beweging om daar collectief over na te denken. Vandaar deze oproep: denk zelf mee, bijdragen zijn welkom! Ik hoop zelf nog veel te leren over de strategie, toekomstplannen en actiemethoden van de feministische beweging. En hopelijk is dit het begin van een lange reeks teksten en vruchtbare discussies en nieuwe actiemethoden die ons kunnen helpen een succesvolle beweging uit te bouwen…

PS vooraf inschrijven is noodzakelijk voor deze vrouwendag, alle info op vrouwendag.be.

DIY – t-shirts sjabloneren

Feminisme is hip en cool. Wie ‘in’ wil zijn, kán eigenlijk niet zonder kledingstukken met feministische logo’s of slogans. Vandaar dit artikel: homemade coolness, zo eenvoudig kan het zijn!
Waarschuwing: als wandelend uithangbord voor feministische boodschappen schiet je populariteit pijlsnel de hoogte in: schaf je dus alvast een stevige paraplu aan om femi-groupies van je af te slaan – die paraplu kan tevens ook van pas komen om vreemde blikken en wegrollende ogen uit te steken, schouderophalen neer te drukken, steeds terugkerende flauwe opmerkingen non-verbaal te pareren enz.

Door je kleerkast uit de kast

Al enige tijd voelde ik de nood en kriebels om mijn garderobe op te waarderen, door het aanbrengen van feministische slogans en symbolen op kleren. Feministe en daar trots op, wilde ik dat graag ook via mijn kleding uiten. Bijzonder leuk voor mezelf, én voor het verspreiden van feministische propaganda. Het patriarchaat in de ballen schoppen door het aantrekken van een t-shirt, who can say no to that?

DIY: seksistische reclame bashing in 5 simpele stappen

Stap 1. Spot seksistische reclame. Makkelijk. Open je ogen, en bemerk het onmiddellijk optredende gekrul van je tenen bij het overspoeld worden door stereotyperende, genderspecifiek onvriendelijke / kwetsende / vernederende / beledigende reclamebeelden en -teksten op affiches, flyers, websites, tv, in tijdschriften, de bioscoop, op de radio,… (nvdr: wat affiches en flyers betreft, kan enkel opgetreden worden tegen ‘officiële’ reclamecampagnes, dus niet tegen gewoon ergens aangeplakte affiches enz. Maar leve het communicatietijdperk! Wat geafficheerd en geflyerd wordt, is vast ook wel ergens op een Belgische website te vinden, waar je wel iets aan kan doen. O ja, op Facebook kan je seksistische afbeeldingen, evenementen,… rapporteren, zodat ze verwijderd worden).

Stap 2. Bemachtig een specimen. Verzamel een voorbeeldexemplaar, in papieren of elektronische vorm, om dit als bewijsmateriaal te gebruiken. Voel je daarna volledig vrij overige exemplaren op te sporen, van de muur te rukken, te bekleden met sensibiliserende slagzinnen, of ze anderszins nuttig aan te wenden (ik denk hierbij spontaan aan een affiche, een adverteerder of verantwoordelijke uitgever, en een plaats waar de zon doorgaans niet schijnt).

Take back the night – Heksennacht 2009 te Gent

Weet je wat onze moeders, onze dochters, onze zussen, onze grootmoeders, onze tantes en onze vriendinnen elke avond doen omdat ze zich onveilig voelen?
Ze lopen in het midden van de straat of onder de straatlantaarns.
Ze houden hun sleutel tussen twee vingers om zichzelf te kunnen verdedigen als het nodig is.
Ze wandelen niet alleen.
Ze houden afstand van vreemden en trachten steeds achter hen te wandelen.
Ze veranderen hun route als ze denken achtervolgd te worden.
Op feestjes zoeken ze naar vriendinnen om af te spreken wat ze
zullen doen als één van hen lastig gevallen wordt.
Ze gaan niet in de lift met een man die ze niet kennen.
Ze sms’en of bellen een vriend als ze thuis gekomen zijn, zo weet zij of hij dat ze veilig is.
Ze zorgen ervoor dat minstens iemand weet waar ze zijn en wat ze doen.
Ze lopen kilometers om zodat ze de donkere steegjes vermijden.
Ze zijn voortdurend op hun hoede. Voortdurend.

Vrouwen die ’s nachts argeloos alleen over straat kunnen lopen zijn zeldzaam. Alleen buiten komen als vrouw wanneer het al donker is, is volgens velen een dom idee. Zeker als vrouwen kortgerokt of ‘te bloot’ op straat gaan lopen, zouden ze erom vragen. Dit is belachelijk. Geen enkele dresscode staat gelijk aan de vraag om verkracht te worden. Bovendien komt de angst om alleen buiten te komen vaak niet overeen met de werkelijkheid. De kans op seksueel geweld is immers groter bij familieleden of bekenden. Binnenshuis dus. In ieder geval, buiten of binnen, het moet gedaan zijn met elke vorm van seksueel geweld. Alleen zo krijgen vrouwen hun vrijheid terug.

WHATEVER WE WEAR
WHEREVER WE GO
YES = YES
NO = NO

Pornocultuur deel 2 – Jennifer Lyon Bell in De Morgen

Zie ook het meer recente artikel De leugens van de pornocultuur.

De alomtegenwoordigheid van de pornocultuur vandaag drijft me echt de muren op van frustratie en verdriet, maar helaas kunnen we het onderwerp niet begraven. Zoals een zombie in een slechte film komt het steeds terug, alsmaar stinkender en stinkender…

Ik probeerde al een hele tijd te negeren dat er een soort onzalig Muriel Scherre / Goedele Liekens / Jennifer Lyon Bell zakenvrouwenverbond was ontstaan. Met meditatie of thee drinken kom je een heel eind, maar toen ik op een rustige zaterdagochtend in het park aan het ontbijten was met een medefeministe en de krant opensloeg, werd het me toch te gortig.

Om het met Melissa McEwan van Shakesville te zeggen: “I  write about the things I can’t not write about. If I wrote about all the examples of sexism I see every day, I’d never sleep.”

In onze fijne Belgische krant De Morgen zit sinds een tijdje een bijlage die DM Wax heet, met als subtitel “niet alleen voor vrouwen”. Die bijlage is altijd goed voor gruwel, van “sexy schaatssters in playboyoutfits die het helemaal voor zichzelf doen” tot scheldpartijen op die ene verdwaalde feministe die probeert pro-anorexia sites te doen verbieden. Kortom, feminisme nieuwe stijl. Fun feminisme: pornografie mag wel, maar praten over onderdrukking en geweld niet meer. En daarin past Jennifer Lyon Bell perfect: deze Amerikaanse pornomaakster komt opduiken in België en werd prompt geïnterviewd. Niet toevallig is ze bezig aan een nieuwe reeks pornofilms waarmee ze nu ook het seksleven van Belgen naar nieuwe dieptepunten zal leiden. Alle Belgen, ook de lesbiënnes die tot nu toe daarvan gespaard waren gebleven, want JLB werkt ook aan een reeks lesbische pornofilms. Dankuwel, ik vroeg me al af hoe ik er ooit achter moest komen wat ik in bed moest doen met mijn lesbische partner, nu ga ik het eindelijk weten.

Maar goed, over naar de feiten.

Het interview begint zoals het hoort: JLB zegt dat ze wel een feministe is, maar een “positieve feministe”. En daar hoef je niet lesbisch voor te zijn. Ok, goed dat dat opgeklaard is dan. Laten we ons snelsnel distantiëren van het lesbische gevaar. Ik bedoel, sommige van die vrouwen willen zelfs geen seks met mannen, komaan!

Verder in het interview:

“Maar je hebt wel iets tegen porno?

Helemaal niet. Ik wil gewoon betere porno, waar ik zelf ook iets aan heb.”

Het probleem met die zogenaamd feministische pornomaaksters is eigenlijk dat hun argumenten meestal zodanig kortzichtig zijn dat je er geregeld van van je stoel valt. De problemen met de pornoindustrie, bijvoorbeeld:

Documentaire – Vrouwen tegen porno

Er was een interessante documentaire te zien donderdag op Nederland 2 en die is ook online te bekijken! De docu interviewt enkele feministes van de autonome anti-porno beweging van de jaren 1980 in Nederland. Er zijn ook een paar leuke beelden van protesten tegen een 24-uur-open pornocinema.

Voor meer over de strijd van feministes tegen pornografie: er is een tekstje op de blog hierover, en heel veel interessant materiaal van het stop porno cultuur congres van 2007 in de VS.