Het einde van het jaar is in aantocht dus kijk ik terug op de boeken dit ik in 2018 heb gelezen. Tijd voor enkele recensies!

In deze boekbesprekingen komen drie romans aan bod. Om eerlijk te zijn ben ik niet echt zo’n romanlezer. Ik verslind liever non-fictie, strips en zines. Maar sinds ik vorig jaar The Handmaid’s Tale heb gelezen, lijkt er iets veranderd in mij. Nu ben ik geïntrigeerd door vindingrijke fictie, en vooral door dystopische verhalen en boeken met vrouwen in de hoofdrol. Daarom waagde ik me het voorbije jaar aan de volgende drie romans:

* mogelijke spoiler-alerts hoewel ik ze binnen de perken probeer te houden *

The Power – Naomi Alderman

Dit boek was een logische volgende stap na het lezen van The Handmaid’s Tale. Margaret Atwood was namelijk Alderman’s mentor tijdens het schrijfproces en het verhaal en de stijl zijn duidelijk door haar geïnspireerd.

The Power onderzoekt een interessant idee: wat zou er gebeuren als vrouwen een fysieke kracht ontwikkelen die ontbreekt bij mannen en die hen machtiger maakt omdat het hen in staat stelt anderen te doden? Hoe zouden vrouwen hun nieuwe macht gebruiken? Zou het een impact hebben op hun omgang met mannen of zou alles blijven zoals het is? Hoe zouden mannen erop reageren? Zouden de patriarchale machtsverhoudingen veranderen, en zo ja, hoe? Het boek is een interessante denkoefening, maar kan ook (hopelijk) de ogen openen voor de problemen in onze huidige patriarchale maatschappij.

The Power – in het Nederlands vertaald als De Macht – volgt vier uiteenlopende personages (3 vrouwen en 1 man) die ons een blik bieden op de maatschappelijke evoluties die deze nieuwe kracht bij vrouwen teweeg brengt. Hun verhaallijnen en achtergrondverhalen zijn origineel en blijven boeien. Ieder van hen gaat op een andere manier om met de kracht, maar telkens heeft het een grote invloed op het verdere verloop van hun leven. Zeker een aanrader als je fan bent van Atwood’s werk!

Terzijde: Alderman’s debuutroman Disobedience werd recent verfilmd en die film is ook een aanrader (helemaal ander thema en helemaal ander genre).

Het Alice Netwerk – Kate Quinn

Deze oorspronkelijk Engelstalige roman is gebaseerd op historische gebeurtenissen en verweeft deze met een roadtrip en een liefdesverhaal. Verder is de ontwikkeling van de twee hoofdpersonages van belang. Het lijvige boek wisselt af tussen de standpunten van beide hoofdpersonages: een jonge vrouw die ongewenst zwanger is en een oudere vrouw die worstelt met oorlogstrauma’s.

Voor mij kon het boek best wel wat wat korter en verliep het vooral in het begin wat langzaam. De romance was voor mij ook overbodig, en ook al hielp die met alle puzzelstukken op het einde van het boek in elkaar te klikken, het leek vooral toegevoegd om het verhaal te “verkopen”. Maar niet nodig dus. De roadtrip, het spionnenverhaal en de band tussen de vrouwelijke personages blijven de sterke punten in Het Alice Netwerk. Het is fijn om de personages te zien evolueren en vooral de verhaallijn van de oudere vrouw die actief was als spion in Wereldoorlog I is erg spannend.

Leuk extraatje: de leesclubvragen op het einde van het boek.

The Most Beautiful Rot – Ocean Capewell

Wat leuk om eens een roman te lezen met onconventionele personages. Dit is het soort boek dat ik zelf had willen schrijven als ik een romanschrijfster was…

Het boek is opgedeeld in vier delen die elk vanuit het standpunt van vier huisgenotes wordt verteld. De vier hoofdpersonages wonen samen in een groot vervallen huis met in de tuin een compostbak die meer op een stort lijkt – vandaar de titel. Het verhaal begint luchtig vanuit het standpunt van de nieuwe en jongste huisgenote Tabitha. Verder volgen we Xandria, de crustpunk met een tatoeage op haar gezicht die haar verleden probeert te ontlopen, Jasmine die kampt met gezondheidsproblemen en Lydia, Jasmine’s ex en goede vriendin en de enige met een vaste job. Ook al waren sommige stukken hard om te lezen vanwege de zware thema’s die aan bod komen, toch heb ik ontzettend van dit boek genoten.

Een van de dingen waardoor ik erg van The Most Beautiful Rot hield, zijn alle anarchistische/feministische/subculturele referenties: dumpster-diving, Assata Shakur’s autobiografie, gender-neutral pronouns, “I hate yuppies”, “Food Not Bon-Bons”… Dat wil vast zeggen dat dit boek niet voor iedereen is, maar mij sprak het daardoor extra aan. Eindelijk ook eens een absoluut onheteronormatief verhaal! De queere identiteiten van de personages zijn vanzelfsprekend, worden niet geproblematiseerd en het is ook geen glamoureuze L-word-achtige bullshit. Het is heerlijk om eens een verhaal te lezen over ons + door ons, zonder aanpassingen door onwetende uitgevers (het boek lijkt in eigen beheer uitgegeven). Bovendien heeft het boek ook een erg mooie coverillustratie!

Meer van dit graag! Als jij, beste lezer-es, soortgelijke queer-feministische subculturele fictie kent en kan aanraden, laat het zeker weten in de comments!