Overvallen op de kruispunten #6
Overvallen op de kruispunten – een nieuwe column van Evie Embrechts op De Tweede Sekse Blog, telkens op zondag. Alle reacties welkom, veel leesplezier.
Waarom ik een hekel heb aan controleurs op de bus.
Het is natuurlijk geen statistisch onderzoek, enkel bij mij en een paar van mijn vrienden maar… in Gent lijken een aantal buslijnen vaker gecontroleerd te worden dan andere. Met name de bussen die van en naar de wijken gaan met meer arme mensen en mensen van kleur – zoals lijn 3 en de 70-reeks.
Dit weekend zaten we op de bus naar de dampoort en zowel heen als terug alweer controle, terwijl ik op tram 1 nog bijna nooit controle heb gezien. En wie hing eraan? Tuurlijk, een arme vrouw met een kindje. Hopla madam, da’s dan weer 100€ minder budget deze maand. Niet iedereen kan daarmee lachen. Voor sommigen is dat niet te overbruggen. De controleurs wel, die “doen gewoon hun job” natuurlijk. Veel buschauffeurs vinden het ook maar niks. Die willen gewoon hun job doen: mensen vervoeren. Soms helpen ze mensen boetes ontwijken – en terecht.
Een meer uitgebreid controleapparaat voor armen en werkenden is nergens een oplossing voor, integendeel. Het is een probleem op zich. Controles op mensen in openbaar vervoer zijn racistisch en klassistisch. Idem voor de wildgroei van vdab “schrap de profiteurs” campagnes.
We halen het geld bij mensen die zo arm zijn dat ze niet altijd een kaartje kopen. Chapeau, ik ben zo trots op onze maatschappij.
Er is een heel simpel alternatief. En dat benadeelt geen arme mensen en/of mensen van kleur. We maken alle openbaar vervoer simpelweg gratis om te nemen. Geen geknoei meer met kaartjes, verfrommelde ticketten, digitale lezers, nee. Simpel: opstappen, reizen, afstappen. Het geld komt van extra belasting op de rijken. Die hebben voldoende geld, ze zijn namelijk rijk. Tijd om dat wat eerlijker te verdelen. Arbeid wordt veel te veel belast en kapitaal te weinig. Eat the rich.
Lees ook de andere “Overvallen op de kruispunten” columns:
Geef een reactie