(Oorspronkelijk verschenen op Mypunksnotdead)

 

De Vrouwendag in Antwerpen

was er geen voor vrouwen met een kleur, religie, hoofddoek

voor jonge vrouwen

en ‘zij die er zelf om vragen

wanneer ze vandaag de dag nog worden geslagen’

 

Want we zijn zo vrij en verlicht

in ons Wilde Witte Westen

dat men er enkel nog moslims van beticht

onze normen, waarden (en ook al de rest) te verpesten

 

“En Jullie Jonge mensen

willen geen BH’s meer verbranden op de barricaden!”

ik heb u nochtans niet gezien mevrouw

toen we voor de rechten van onszelf

en vluchtelingen

verzamelden in de straten

 

De vrouwendag in Antwerpen

was zo wit

zo wow

zo WTF

dat het zeer deed aan mijn oren

want ik kon het niet geloven

al de zever die ik hoorde

 

Al het witte privilege

galmend door de microfoon

begeleidt door een accordeon

als was dat allemaal maar gewoon

als was dat allemaal maar normaal

als was dat echt wel te verwachten

dat een gebetoneerde tweede golf

het event zou komen verkr*****

 

En nu zie ik het weer allemaal veel te zwart

maar het wit was ook echt wel weer veel te veel

na weken, maanden, 45 jaren

wordt men blijkbaar blind

in de sneeuw

 

Dank aan Robin, Yasmina, Ida, Horia, Assia en al de rest

die de niet zo feministische dames

uit het publiek

op hun plaats hebben gezet

 

Ikzelf was weer te boos

en heb dan maar gezwegen

maar was net niet laf genoeg

om er geen tekst over te schrijven

 

Voor vrijheid, gelijkheid, zusterlijkheid

want we strijden niet allemaal dezelfde strijd

ik geloof liever in god en intersectionaliteit

dan in een wit exclusief feminisme

dan in keurig verpakt racisme

dan in netjes verkapte islamofobie

dat zeg ik u volgend jaar

wanneer ik u zie

z