Welkom bij Throwback Thursday, waarbij we op donderdagen telkens terugblikken naar oudere teksten die een nieuwe kijk verdienen. Dit keer gaat het over masculinisme, een vorm van antifeminisme. Sinds deze tekst verscheen vijf jaar geleden lijkt het fenomeen alleen maar toegenomen – nog altijd actueel dus. Veel leesplezier!
–
In de reeks anti-feminisme kijken we kritisch naar enkele visies op de maatschappij, visies die volgens ons anti-feministisch zijn in plaats van de mensheid vooruithelpen. In het eerste deel van de reeks keken we naar natuurlijk / biologisch denken, het tweede deel besprak racisme en islamofobie, en in dit deel kijken we naar masculinisme en enkele “gewone” manieren van denken over mannen en vrouwen.
Masculinisme en mainstream anti-feminisme hebben heel veel gemeen, persoonlijk zie ik masculinisme als een wat extremere variant van de mainstream ideeën over gender, die allesbehalve feministisch zijn. Er zijn natuurlijk veel variaties, maar over het algemeen kunnen we enkele basisprincipes herkennen in de meeste vormen van masculinisme:
- het idee dat mannen terug échte mannen moeten worden en vrouwen échte vrouwen.
- de aanname dat vrouwen geen onderdrukte groep zijn, dat het feminisme gewonnen heeft en zelfs te ver is gegaan
- het idee dat mannen allerlei rechten mankeren die vrouwen wel hebben, rechten die bijvoorbeeld te maken hebben met ouderschap, keuze voor abortus, onderwijs…
- het idee dat mannen en vrouwen “tegen hun natuur” leven en terug moeten naar “hoe het vroeger was” – meestal gevolgd door een op niets gebaseerde uitleg over jagen, grotten en stammen of iets over thuisblijven voor vrouwen en carrière voor mannen
- een vijandige visie op genderrelaties, waarbij als vrouwen iets winnen dit ervaren wordt alsof mannen iets verliezen (een zogenaamde zero sum game)
Helaas is deze visie razend populair. De meeste mensen die een dergelijke visie aanhangen noemen dit natuurlijk niet masculinisme, maar noemen het “gezond verstand”, of “aanvoelen”, of “de objectieve waarheid” of iets dergelijks. Verder vind je gelijkaardige opvattingen wat minder uitgesproken terug in de mainstream, in het idee dat er nu gelijkwaardigheid is, dat vrouwen nu eenmaal beter zijn in zorgen, boys will be boys, en dergelijke. Masculinisme is seksistisch en ongelofelijk homofoob.
Je vind de eerder belachelijke versies van masculinisme terug bij bijvoorbeeld het Male Liberation Front (M!LF) maar er zijn ook gevaarlijke masculinisten die zich vermommen als “experten” en “opiniemakers” en dergelijke, zoals Jean Gabard bijvoorbeeld. Jean Gabard is zo iemand die eerst negeert dat 99% van de daders van seksueel geweld mannen zijn, en dan als je het hebt over het grote probleem van seksueel geweld tegen vrouwen, gaat klagen dat mannen gediscrimineerd worden. Oei, discriminatie… Het is een beetje zoals de Gaza-strook binnenvallen en Palestijnen opsluiten en ze beroven van land, vrijheid en water en ze dan terroristen noemen als ze terugvechten. Of raden van bestuur waar alleen maar mannen inzitten en dan alle maatregelen die dat wat moeten verbeteren belachelijk maken met de term positieve discriminatie. Of zoals vrouwen opsluiten thuis en dan zeggen dat vrouwen slechter zijn in wiskunde (dan mannen die een opleiding gehad hebben) en dan als vrouwen keigoed blijken te zijn op school klagen dat onderwijs te vervrouwelijkt is. Discriminatie! Kortom, het gaat over de arme arme man die zich niet meer echt man mag voelen, onderdrukt als hij is, en om terug man te worden blijkbaar wat hulp nodig heeft van vrouwen. En die geven we graag!
Een aantal van hun “inzichten” kunnen op het eerste zicht logisch lijken, als je niet meer beseft dat vrouwen een onderdrukte groep zijn – en helaas is dat zo voor een groot deel van de bevolking. Dit is volgens mij niet zomaar een “gebrek aan informatie” over feminisme en gender, maar eerder het gevolg van een voortdurend in de media herhalen van de meest domme clichés en foutieve voorstellingen over feminisme. Helaas blijf er altijd wel iets hangen door die voortdurende herhalingen.
Ideology is like clay – you throw it, and some of it sticks.
– Gail Dines
Regel 1 voor masculinisme: Alles is de schuld van de vrouw en het feminisme
Teveel verkeersongelukken? Feminisme. Problemen met ouderschapswetgeving (in de ogen van masculinisten)? Feminisme. Problemen met de “feminisering van het onderwijs“? Feminisme en vrouwen. Identiteitscrisis bij mannen? Feminisme. Dat er geen echte mannelijke mannen meer zijn en geen echte vrouwen? Feminisme. Teveel tienerzwangerschappen? Je raadt het al… En je weet natuurlijk dat feminisme de schuld is van moeilijkere huwelijken, echtscheidingen en dergelijke. Er is ook allerlei onderzoek naar homoseksualiteit als een aangeboren “afwijking” die dan natuurlijk wordt veroorzaakt door, ja hoor, problemen bij de moeder.
Wat vrouwen te verduren krijgen, krijgen feministes nog net iets harder op hun dak: zij zijn al helemaal de schuld want ze aanvaarden hun zondes niet – nog sorry van die appel hé – maar willen zelfs nog meer rechten. Barbaars, gewoon. In plaats van een kookcursus te volgen of zoiets, in plaats van al dat protesteren.
Er bestaan zelfs websites zoals antimisandry.com (“curing feminist indoctrination”) die een forum bieden voor antifeministen en andere vrouwenhaters om samen te komen en zich gezellig samen te ergeren aan die gemene onderdrukkende feministes.
Gezien het feit dat mannen nog steeds 99% van het bezit van deze wereld in handen hebben, cijfers van geweld tegen vrouwen voortdurend stijgen, elk jaar honderdduizenden vrouwen slachtoffer worden van mensenhandel, mannen enkele uitzondering niet te na gesproken de macht hebben in de regeringen, bedrijven, universiteiten, legers en banken, kunnen we alvast niet stellen dat vrouwen de macht in handen hebben.
Wat is dan het echte probleem? Het echte probleem lijkt me dat
(a) er nog steeds structurele onderdrukking van vrouwen is maar de notie van onderdrukking compleet verwaterd en geïndividualiseerd is – als je een verkoudheid hebt of een blauwtje loopt, word je nog altijd niet onderdrukt
(b) een aantal mannen zich wel degelijk bewust zijn van hun privileges, of ze dat nu verdringen of niet, en aanvoelen dat dat problematisch is, maar dan een externe factor zoeken om de schuld aan te geven / problemen naartoe te schuiven
(c) de media – ook een mannenbastion – erin slagen het voor te stellen, alsof er geen onderdrukking van vrouwen meer is, en soms zelfs alsof mannen wel onderdrukt worden, arme mannen die hun identiteit kwijt zijn, die door feministen onderdrukt worden
(d) hierdoor leren mannen (en vrouwen) de problemen die ze ervaren / aanvoelen op vrouwen steken en op het feminisme, in plaats van op de sociale structuren waaruit die problemen werkelijk voortvloeien

Regel 2: een drang naar een geromantiseerd verleden
Net zoals vlaamsnationalisten en racisten een hunkering hebben naar een onbestaand verleden – de hardwerkende vlaming, borst ontbloot, noest werkend in een graanveld, de zon op zijn spieren (de mannen die hierover bezig zijn hebben volgens mij een beetje een weggedrukt homoerotisch kantje maar dat zal je in dergelijke gezelschappen vast niet al te vaak mogen zeggen) hebben ook de masculinisten een dergelijk verlangen.
Een verlangen naar de tijd toen de aarde nog groen was en onverpest door feminisme, abortus, lesbianisme en wetten tegen seksueel geweld. Toen mannen nog mannen waren, en vrouwen vrouwen. Toen je vrouwen nog ongestoord met een knuppel buiten westen mocht slaan en naar je grot slepen, zonder een rechtszaak. Toen vrouwen nog zonder te zagen die hardwerkende man eten gaven en een schoon huis en kinderen. Kortom, een tijd waarin mannen nog veel meer dan nu de macht in handen hadden. Want dat is alles: de privileges die mannen hadden, die ze nu een klein beetje af en toe moeten delen met vrouwen, daar klagen ze over. Het feit dat de weegschaal en beetje minder uit balans lijkt dan vroeger. Kortom, masculinisten zijn overgeprivilegieerde kortzichtige zeikerds.
Neem als voorbeeld het onderwijs. Vroeger was het beter, volgens masculinisten. Wel, het is nog niet zó lang geleden dat vrouwen niet eens mochten studeren. Daarna kregen ze verplicht cursussen huishouden en koken en verzorging, en nu mag er af en toe al eens een vrouw een hogere en/of technische richting aanvatten. Bel de politie, mannen worden onderdrukt!
Mensen die hier problemen mee hebben, hebben ongelofelijke oogkleppen op. Vroeger mochten vrouwen niet verderstuderen, nu kunnen ze dat wel en raad eens – vrouwen gaan massaal gaan studeren. Op sommige gebieden doen vrouwen het gemiddeld gezien zelfs beter dan mannen, en dat is nog een reden voor masculinisten om te beginnen klagen over… de feminisering van het onderwijs. Yep, eerst werden vrouwen buitengehouden, daarna begonnen masculinisten te klagen dat het vroeger beter was. Leerkrachten zijn niet de meest gewaardeerde groep in de samenleving, het beroep van leerkracht heeft aan status verloren. Niet toevallig zijn veel leerkrachten vrouwen en betaalt dat beroep niet echt goed. Een beroep met zo’n lage status en laag loon, wie wil dat nu uitoefenen? Mannen alvast niet in grote aantallen, blijkbaar. Aiaiai, die arme mannen, stel je voor, straks moeten ze nog een jurk aantrekken en leren voor kinderen zorgen. Hmm, da’s niet zo’n slecht idee eigenlijk… snel een telefoontje naar de Machtige Matriarchale Dictatrices en dat is ook weer geregeld.
What these MRAs are complaining about is the gradual (though far from complete) diminishing of male privilege in schools, which they incorrectly perceive as the ascendancy of girls over boys.
– Nine Deuce, MRAs: A bunch of fucking crybabies?
Regel 3: feminisme is mannenhaat, masculinisme is mannen- en vrouwenliefde
Ik ben momenteel een fantasyreeks aan het lezen – ik heb zo mijn momenten – en hoewel ik de reeks zelf (het rad des tijds) goed geschreven vind, heb ik een hekel aan de afschuwelijke manier waarop man-vrouw relaties worden voorgesteld. Heel vijandig, met mannen en vrouwen die hun kracht moeten tonen en voortdurend ruzie moeten maken en agressief zijn om niet zwak over te komen en elkaar niet vertrouwen en elkaar als fundamenteel anders beschouwen. Het werd me nog maar eens duidelijk dat feministes misschien wel de enige zijn die een positieve, niet vijandige kijk hebben op genderrelaties. Wij geloven in de menselijkheid van alle mensen en wij geloven niet dat “de twee seksen” tegengesteld aan elkaar zijn of verwikkeld in een gevecht met elkaar.
Sommige mensen zeggen dat feministes mannenhaatsters zijn, maar de echte mannen- en vrouwenhaters zijn diegenen die zeggen dat mannen en vrouwen fundamenteel anders zijn en dat vrouwen thuis horen en voor hun man moeten zorgen, een man die dan slaaf is van zijn driften en willoos zijn natuur moet volgen. Leve de mensheid, leve de complexiteit, leve de vrije wil en de mogelijkheid om keuzes te maken.
Regel 4: onze genen bepalen grotendeels wie we zijn
Masculinisten, en helaas het merendeel van onze samenleving, geloven in iets “natuurlijks” en “biologisch”, dat in alle mensen zit en ons gedrag verregaand vormgeeft. Dat drijft de mannen om echte mannen te zijn, en de vrouwen om echte vrouwen te zijn. Helaas, volgens hen, ontkennen mensen die oerdriften…
De oerkracht van een vrouw is juist om te verzorgen, te verwennen, te behagen en lief te hebben. — één of andere vreselijke blog
Masculinisten moeten wel geloven in het feit dat “de natuur” grotendeels de mens bepaalt, anders zouden hun redeneringen nog sneller ineenzakken dan ze nu al doen. Ik heb al een drietal tekstjes over het natuurlijke (een twee drie), dus ik ga er hier niet verder op in. Samenvattend: de ideologie van het natuurlijke dient als legitimatie van het sociale systeem van seksisme, als manier om verandering tegen te houden met als excuus “zo is het natuurlijk”.
Regel 5: mannen moeten terug échte mannen worden en vrouwen échte vrouwen
[T]he new movement towards a return to traditional manliness needs women to be on board to be successful. After all, if you have men opening doors and asking women on real dates, and they’re just laughing in your face, that’s clearly not going to work out too well.
– The Art of Manliness, gevonden via I Blame The Patriarchy
Zonder vrouwen werkt het niet. En daar hebben ze nu eens helemaal gelijk in: geen bovenklasse zonder onderklasse. Mensen kunnen alleen echt “mannelijk” zijn in verhouding tot mensen die dat niet zijn. Hoe “vrouwelijker” vrouwen, hoe mannelijker mannen daarbij afsteken. En die vrouwelijkheid wordt gedefinieerd als een soort geritualiseerde nutteloosheid: vrouwen moeten tijd, gezondheid en geld verliezen aan allerlei schoonheidsrituelen en onhandige kleding dragen, zodat mannen daar weer tegen kunnen afsteken als de stoere, atletische mensen die niets nodig hebben van “al die zalfjes en poeders”. I call bullshit. Seksisme is een leugen die over deze realiteit gegooid is, niet de realiteit zelf.
Masculinisme is vrouwenhaat, puur en simpel
Once upon a time, respect was a two-way street. These days it is more a one-way street where men are demanded to be respectful to women (even those who do not earn, or even try to earn it) while simultaneously disrespect of men is expected, condoned, perpetuated and even taught.
You know I have offten [sic] wondered why women are fat or very thin, I understand in some cases it can’t be helped due to metobolic [sic] disorders or child birth but yet it seems to me that most women do seem to understand how to maintain their weight, in the case of fat women it seems to me that they keep eating junk foods [sic] such a [sic] choclets [sic],bon bons and the like and yet exspect [sic] to have men find them attractive
I’m talking about the two legged thunder beasts that you see wadding to and from places that sell food in great qaunties [sic].
De oerkracht van een vrouw is juist om te verzorgen, te verwennen, te behagen en lief te hebben.
The goal of any proper Women’s Backlash is to prematurely announce our status as “free”
Masculinisme is zeer duidelijk antifeministisch: het is een – domme en populistische – politieke verdediging van vrouwenhaat, vrouwenobjectificatie en het helpt de onderdrukking van vrouwen in stand houden.
Ik geloof dat mannelijkheid een val is. Ik geloof dat mannen niet moeten zoeken naar een nieuwe mannelijkheid maar naar het afschaffen van genderrollen. Robert Jensen heeft een heel goed recent boek daarover trouwens, Getting Off: pornography and the end of masculinity.
Besluit – persoonlijke noot
Ik word gek van het domme geprivilegieerde gezwets van masculinisten en anderen die onzin zoals hierboven verkondigen. Het is zo’n beetje als plots wakker worden in een wereld waarin iedereen semi-analfabeet is, een wereld waarin iedereen gebrainwasht is door massamedia en slechte scholing. Hey, wacht, dat is de wereld waarin we nu leven. Mensen kijken op tv naar Male Liberation Front, onnozele spelletjesshows, variaties op big brother builds a building for the braindead, en lezen ook af en toe nog eens een boek van Dan Browne (De Omega Samenzwering, het Seutige Cijfer), Koken met Irritante Kerels of ADHD voor Dummies.
Er is maar één oplossing: sluit aan, en word feminist. Dood aan het patriarchaat!
Meer lezen
- Relatieadvies van Tante Tikara
- Nine Deuce – MRAs: A bunch of fucking crybabies?
- Twisty Faster – FAQ: MRAs
- Twisty Faster – Husband and wife blog team on board with antifeminist backlash even though it’s so 20 years ago
- VAMOS – Vigliance Anti-Masculiniste Mixte Organisée et Solidaire
Geef een reactie