In het tweede deel van deze reeks over prostitutie ga ik in op de rol van de pooiers. Zie ook deel 1 over vrije keuze, agency en structuren.
In prostitution, the john performs the sex act with the unwilling victim, but subcontracts the intimidation and violence to another man, the pimp.
The john would like to believe he is paying for sex, but the person he has sex with gets little or none of the money. The money goes to the pimp to pay for the force needed to keep prostituted women and children working. It goes to the drug dealer who provides whatever it takes to keep the workers from becoming psychotic or committing suicide. It goes to pay the businessmen who provide the real estate, support services, and legal protection for the trade.
Joe Parker, How prostitution works
Wat doen pooiers eigenlijk?
Veel mensen kunnen zich geen echte voorstelling maken van hoe pooiers werken. Die realiteit is gruwelijk: hoe pooiers zich organiseren, hoe ze vrouwen zoeken die bijvoorbeeld al zware ervaringen hebben gehad in hun jeugd, seksueel misbruik, geestelijke problemen, etc. Hoe ze vrouwen kraken en voorbereiden op prostitutie. Een vrij ontnuchterende kijk voor mensen die nog geloven in de glamour die de media ons voorspiegelen en belangrijk om de discussies over “vrije keuze” in hedendaagse linkse / feministische kringen nog enigszins te verbinden met de realiteit.
Pooiers misbruiken anderen om geld te verdienen. Pooiers zijn een diverse groep mensen die op maximale winst uit zijn; daarvoor kiezen ze op zeer rationele wijze die methoden die nodig zijn om dat doel te proberen bereiken. Pooiers vind je in vele soorten. Het beeld dat veel mensen hebben van de pooier als een soort macho die vrouwen manipuleert om voor hem te werken en hen met geweld, bedreigingen, liefdesverklaringen, verkrachtingen op hun plaats te houden, is helaas een deel van de realiteit. Maar er zijn er ook die op een hoger niveau werken, op dezelfde voet staan als bedrijfsleiders en politici, gladde zakenmannen die voor niets terugdeinzen om hun winsten te maximaliseren. En er zijn mediapooiers, degene die pornografie maken en verkopen en daar geld mee verdienen. Er zijn ook pooiers die anderen het vuile werk laten opknappen. Alle soorten pooiers behoren tot de meest gruwelijke soort uitbuiters die er rondlopen op deze aarde; goede pooiers bestaan niet. Voor de duidelijkheid: er zijn ook vrouwen die pooier zijn, dat maakt het misbruik niet minder afschuwelijk.
Langs de ene kant doen pooiers wat ze doen om geld te verdienen, langs de andere kant vervullen ze een zeer belangrijke functie voor het patriarchaat: pooiers zorgen dat er een groep vrouwen permanent seksueel beschikbaar is voor mannen – zoals eerder gezegd is permanente seksuele beschikbaarheid van vrouwen voor mannen een van de fundamenten van een patriarchale samenleving.
Pooiers spelen in op de zwakheden van vrouwen en kinderen. Soms gebruiken ze fysiek geweld, veel vaker gebruiken ze psychologische manipulatie. Ze maken mensen afhankelijk van hen, lokken hen met valse beloftes, laten mensen verliefd worden op hen. Pooiers hebben vaak veel mensenkennis, waardoor ze snel zien wie ze kunnen overtuigen en kraken. Ze kiezen hun slachtoffers zorgvuldig uit, vaak mensen die al met allerlei problemen zitten, het moeilijk hebben, incest meegemaakt hebben, psychische problemen, sociaal geïsoleerd zijn…
Pooiers proberen zich voortdurend voor te doen als gewone zakenlui en ze gebruiken ook alle trucs die ze kunnen. Ze bespelen de media, lobbyen voor legalisering, worden gehoord in parlementen waar dat legaal is. Ze sluiten deals met politici en bedrijfsleiders, ze maken ook effectief deel uit van dat old boys network.
Zelfs feministische plaatsen komen onder aanval van pooiers. In sommige Ladyfests (feministische bijeenkomsten met muziek en workshops) geven pooiers nu workshops over pornografie en prostitutie als bevrijdende vormen van seksualiteit – wat zij dan onder de noemer “seks-positivisme” plaatsen [1]. In plaats van beschouwd te worden als de uitbuiters van vrouwen, krijgen ze spreektijd op feministische plaatsen – hoe is de wereld zo kunnen veranderen?
Voor meer gedetailleerde informatie over hoe pooiers werken, is het artikel van Joe Parker, How prostitution works [2], een aanrader.
Pooiers en pornografie
Ook pornografie past netjes in het plaatje: op die manier kunnen pooiers de vrouwen die ze gebruiken niet slechts enkele keren verkopen maar tienduizenden keren. Prostituees worden vaak gefilmd waardoor hun pooiers nog meer winst kunnen realiseren, langs de andere kant is pornografie steeds gewelddadiger geworden en vragen klanten – die meestal ook naar pornografie kijken – van prostituees steeds meer om extreme, lichaamsbeschadigende seksuele handelingen [3].
Pooiers zijn ook sekswerkers
Tegenwoordig gebruikt men vaak de term sekswerker om te spreken over prostituees. Er zijn ook pooiers die zich uitgeven voor sekswerker en op die manier het debat proberen beïnvloeden – ze krijgen vaak een sympathiek luisterend oor want het zijn “mensen van in het beroep”, “prostituees die zelf aan het woord komen”, enzoverder. Het doet sterk denken aan managers die eigenlijk enkel bezig zijn met de aandeelhouders meer winst te bezorgen maar zich toch gaan proberen voorstellen als een werker als een ander, “één van jullie”. De term sekswerker zorgt ook voor die mogelijkheid, het is een parapluterm voor mensen “werkzaam” in de prostitutie. Bovendien geeft die term het valse idee dat seks een gewone vorm van werk zou zijn – iets waar ik in een later artikel nog op terug ga komen, en zie ook deel 1 van deze reeks.
Pooiers en legalisering
In enkele landen, zoals in Nederland, heeft men gepoogd de omstandigheden voor prostituees te verbeteren door een verregaande legalisering. Ondertussen is duidelijk dat dit beleid gefaald heeft. De pooiers en klanten hebben geprofiteerd van deze legalisering. Pooiers waren plots zakenlui als een ander. Hun vermogen om winst te maken schoot de hoogte in, gezien ze nu meer dan vroeger legaal konden werken. Achteloos verklaart een pooier in een interview dat zijn doel is om 500 bordelen open te hebben [4]. Zonder boe of ba wordt bordeeluitbater Theo Heuft als een sympathieke zakenman voorgesteld in zelfverklaarde kwaliteitskrant De Morgen [5]. In de landen of steden waar prostitutie gelegaliseerd is, groeit ook het illegale gedeelte van de prostitutie – nog meer winsten voor pooiers, nog meer geweld op vrouwen. Legalisering heeft gefaald, zoals ondertussen in Nederland en andere landen steeds meer duidelijk wordt. O.a. Karina Schaapman beschrijft in Hoerenlopen is niet normaal [6] overtuigend het falen van het Nederlandse beleid. Het is duidelijk dat een andere aanpak nodig is.
Pooiers en klanten-uitbuiters
Wat is de relatie tussen de klanten-uitbuiters en pooiers? Klanten betalen, vaak via een omweg, de pooiers. Zij betalen voor het misbruiken van vrouwen, dit levert de pooiers winst op. Maar klanten-uitbuiters betalen ook voor het geweld dat nodig is om vrouwen op de plaats te houden, beschikbaar te maken, zonder teveel problemen. Dit geweld wordt uitbesteed aan de pooiers [7], zodat de klanten-uitbuiters hun handen kunnen wassen in onschuld en zij zichzelf kunnen wijsmaken dat het acceptabel is wat ze doen. Het is verkrachting met een aflaat, met een wegkopen van schuld.
Pooiers knappen een deel van het vuile werk op voor de klanten-uitbuiters, zij zorgen ervoor dat de klanten-uitbuiters zelf niet teveel geweld moeten gebruiken zodat ze zichzelf kunnen wijsmaken dat het geen misbruik is, geen verkrachting, niet één van de meest vreselijke vormen van geweld op vrouwen.
Meer lezen
- deel 1 van deze reeks over prostitutie
- artikel over Theo Heuft, bekende Nederlandse bordeeluitbater
- Not For Sale, een fantastische documentaire over prostitutie
Voetnoten
[1] Het moge duidelijk zijn dat deze term bijzonder slim tactisch gekozen is: het definieert mensen die voor prostitutie zijn als mensen die voor seksuele bevrijding zijn, en de tegenstanders hebben dus geen hokje meer over behalve dat van oubollige-preutse-seuten. Merk de analogie op met het abortusdebat, waar mensen die tegen abortus zijn zichzelf als pro-leven klasseren.
[2] Joe Parker, How Prostitution Works. te lezen in Not For Sale – Feminists Resisting Prostitution and Pornography, 2004, Christine Stark & Rebecca Whisnant [eds]. en beschikbaar online: http://www.prostitutionresearch.com/parker-how.html (last accessed August 17th, 2011)
[3] Hoerenlopen is niet normaal – twijfels bij een liberaal prostitutiebeleid. 2007. Karina Schaapman. Uitgeverij Balans.
[4] Not For Sale, documentaire over prostitutie
[5] Theo Heuft – Nederlandse pooier-kapitalist wil bordeel openen in brussel. 2009. Tikara. De Tweede Sekse Blog. https://tweedesekse.wordpress.com/2009/11/02/theo-heuft-nederlandse-pooier-kapitalist-wil-bordeel-openen-in-brussel/
[6] Hoerenlopen is niet normaal – twijfels bij een liberaal prostitutiebeleid. 2007. Karina Schaapman. Uitgeverij Balans.
[7] Met dank aan Andrea Dworkin voor dit inzicht, zie o.a. Prostitution and Male Supremacy
De Tweede Sekse Voorbij 
23 augustus, 2011 at 10:19 pm
Heb je toevallig cijfers over hoe vaak prostituees een pooier(s) hebben? Het stond denk ik niet in je tekst en ik heb ook niet meteen cijfers gevonden, ik veronderstel iets zeer hoog. (Heb wel gezien dat volgens de Nederlandse politie 70 a 80% van de raamprostituees slachtoffer is van mensenhandel!!!)
En hoe zit het nu wettelijk? Zover ik kan vinden is pooier zijn strafbaar in België (en mensenhandel zeker). Maar zo zou ook bv het openhouden van een bordeel hier strafbaar zijn, en daar vind je hele straten mee.
Niet dat ik geloof in ons rechtssysteem, maar is het niet mogelijk om als burger klacht in te dienen tegen bv een bordeel (desnoods zelfs bij de VN, hoewel die uiteraard nog corrupter en nuttelozer zijn, mits we daar bij er ook een akkoord over hebben ondertekend), mits de politie blijkbaar geen tijd heeft door al die vredige activisten die ze moeten neerknuppelen? Al is het maar om hun te kloten met al het papierwerk zodat ze uit luiheid er misschien wel iets aan gaan doen (of om te zorgen dat je een toch iets wat legaal excuus hebt wanneer je een pooier in brand steekt).
1 september, 2011 at 8:50 pm
Ik ben daar ergens cijfers van tegengekomen, herinner ze me niet meer helemaal maar ik ga zeker nog een verzameling cijfermateriaal geven in één van de volgende posts. Het cijfer is hoog, dat wel.
De wetten in België ben ik nog niet zo goed bekend mee, daar moet k nog veel over opzoeken…
12 september, 2011 at 3:08 pm
voor Belgie geldt dat:
“By law, the organisation or facilitation of prostitution is prohibited,
pimping is prohibited, brothel keeping is prohibited, soliciting is
prohibited and advertising is prohibited (Belgium Criminal Code /
‘Strafwetboek’, Titel 7, Chapter 7, Art. 379-382ter). In practise it is
tolerated though. Local regulations may even legalise it in so-called
‘tolerance zones’ (for example in Antwerp, Brussels) (Sroka,undated)”.
Zie ook: http://www.rosadoc.be/pdf/juridische%20bijdrage/prostitutie.pdf
Bron: mijn scriptie 🙂
Gr, Karin
22 september, 2011 at 12:37 am
Dank u.
Ik heb de pdf gelezen en een paar dingen vallen me er toch op:
Er word niet echt een oplossing voorgesteld vind ik, ik zie er enkel staan dat men rekening moet houden met al de vormen, correct uiteraard maar ik kan begrijpen dat beleidsmakers liever ver van deze materie blijven wanneer er niet een duidelijke richting is naar waar het moet gaan. Het komt, persoonlijk, nogal over alsof er staat dat het huidig beleid goed genoeg is mits je toch altijd problemen gaat hebben.
Een ander punt is wanneer er gezegd word dat het strafbaar stellen van hoerenlopen geen oplossing is vind ik dat er niet echt diep genoeg word op ingegaan. Zo staat er ook dat “De geschiedenis leert dat het verbieden van prostitutie de sector niet uitschakelt, doch enkel maar verplaatst naar de duistere zijde van de maatschappij.” Dat is nogal een rare conclusie vind ik (de geschiedenis kan ons zo heel wat leren dat we beter niet volgen), er word niet echt gekeken op welke manier men het verbied bv, hoe corrupt het systeem is en het dus zoals bij ons strafbaar is op sommige punten maar het gewoon niet bestraft word, of dat er een daling is van het totaal aantal misbruiken binnen de prostitutie (op dat punt heb ik bv bij zweden zelfs mensen al horen aanhalen dat het verbod wel een algemeen positief effect heeft, desondanks de corruptie) en of er een maatschappelijk vangnet is voor de specifieke groepen mensen die in de prostitutie belanden (vrijwillig of niet): zoals een goede werkloosuitkering en jobaanbieding, beschikbare psychologische begeleiding, begeleiding van verslaafden, goed vreemdelingenbeleid,…
Op zich is het bestaan van een (significante) duistere kant van de maatschappij ook al een teken dat er iets mis is met het beleid van de maatschappij op zich en zou ik dus verwachten dat die eerder de oorzaak is van het falen ipv het strafbaar stellen op zich, maar je zou inderdaad kunnen argumenteren dat men een oplossing wilt voor de problemen bij prostitutie desondanks al de corruptie en dergelijke.
Idem eigenlijk bij de uitleg van de legalisering, er word gezegd dat er zelden tot nooit controles zijn bv, weeral is het dus eerder de uitvoerende en rechterlijke macht die faalt ipv de wetgevende. Men kan zich dan afvragen of het wel zin heeft om te streven naar een wettelijk kader rond prostitutie wanneer een wet geen waarde meer heeft in deze maatschappij. De Tolerance Zones tonen dit punt ook weer aan denk ik (Ik veronderstel dat dit weer door de uitvoerende is ingevoerd, of ben ik verkeerd?).
Tot slot het probleem van de pooiers zelf werd op een nogal liberale manier aangepakt door ze uiteindelijk als werkgevers voor te stellen die gewoon de boekhouding en zo regelen.
Ik weet dat de pdf enkel maar een verduidelijk was van de huidige wettelijke situatie, en veel van mijn reacties zijn dan ook meer algemeen reflecterend gericht en niet als klacht op de tekst hoor.
Het ontbreken van een duidelijk standpunt en doel, dit op wettelijk vlak maar ook filosofisch lijkt me net één van de voornaamste redenen dat men steeds in de grijze zone blijft hangen en er ook maar weinig aandacht naar het probleem toe gaat (dit op maatschappelijk vlak, zeker niet op feministisch vlak wat jullie bewijzen).