behind_every_great_man
Behind every great man (c) Julia Rice

De Morgen, het zogenaamd onafhankelijke dagblad dat steeds verder de dieperik ingaat, heeft nu (31/10/2009) Theo Heuft geïnterviewd. De pooier en voormalig uitbater van het Amsterdamse luxebordeel Yab Yum wordt niet voorgesteld als de walgelijke uitbuiter en crimineel die hij eigenlijk is, maar als een verfijnde zakenman die hard gewerkt heeft en nu kan genieten van goed eten, kunst en sigaren.

Als een vader was hij voor zijn meisjes

DM: Was u een pooier?

TH: Ik vind het vreselijk als mensen me een pooier noemen. Ik gaf de meisjes de gelegenheid om hun werk te doen. (…) Ik heb geprobeerd om die meisjes op te voeden.

Een van de manieren waarop pooiers zich als goede mensen proberen voor te stellen is als een “goede vader” die waakt over de veiligheid van de meisjes. Je kent het wel: als ze netjes in de pas lopen en doen wat hij zegt, mishandelt hij ze zelf niet te hard en pakt hen niet al hun geld af.

“Ik gaf de meisjes de gelegenheid om hun werk te doen” is een mooie. Het pleit hem volledig vrij van verantwoordelijkheid en schetst hem als simpelweg een enabler: iemand wil een tekening maken en je geeft ze potlood en papier. Die meisjes stond werkelijk te trappelen om in een bordeel te gaan werken en gelukkig had hij het startkapitaal: een mooie samenwerking. Hij werd er stinkend rijk van ook, maar dat is bijzaak. Natuurlijk was het geld slechts bijzaak zoals hij duidelijk maakt in het interview – dat zeggen zo ongeveer alle bedrijfsleiders die geïnterviewd worden.

De staat onderdrukt, de wet is gelogen, de rijkaard leeft zelfzuchtig voort

legal_tender
Legal Tender (c) Julia Rice

In Nederland kan het, en wát een vooruitgang: prostitutie is legaal, waardoor het netjes kan geregeld worden dat de “ondernemer” en de vrouwen belasting betalen. Hierdoor krijgt de staat inkomsten van prostitutie én kan de pooier-kapitalist zijn onderneming legaal laten voortbestaan zonder eventuele rechtsproblemen. Het Nederlandse legaliseringsbeleid voor prostitutiebeleid heeft gefaald trouwens, het was een op zich misschien interessante poging maar het heeft niet geleid tot meer mensenrechten voor de vrouwen in prostitutie, niet geleid tot het verminderen van uitbuiting, niet geleid tot het afnemen van de macht van pooiers en niet geleid tot een afname van vrouwenhandel. Kortom, het heeft volkomen gefaald op alle belangrijke punten. Bovendien kan je stellen dat het de staat medeplichtig maakt aan de uitbuiting van vrouwen in prostitutie. Maar dat is stof voor nog een ander artikel.

Het enige voordeel van de legalisering van prostitutie is voor de pooier-ondernemer: die kan zijn zaakjes netjes verderzetten en krijgt een aura van legitimiteit aangemeten. In plaats van een welverdiende gevangenisstraf wacht hem een belastingaanslag.

Geld maakt veel goed in een kapitalistische samenleving. Je koopt er status mee, credibiliteit, legitimering van wat voor zaken je dan ook doet.

Wat brengt de toekomst?

Niet alleen heeft hij plannen om de Amsterdamse Yab Yum, die in 2007 gesloten werd, terug te openen, maar hij wil ook nog een bordeel openen in Brussel. “Zo’n zaak hoort thuis in de Europese hoofdstad. (…) Het wordt een zaak waar elke Brusselaar trots op kan zijn. Het gaat mij nu niet in de eerste plaats om het geld, maar om het laten voortleven van mijn levenswerk.”

Waarom dat interview in De Morgen?

De Morgen promoot zichzelf wel als een onafhankelijk en kritisch dagblad maar dat is ver van de waarheid. In werkelijkheid zijn ze economisch gebonden aan de persgroep waar ze deel van uitmaken. De hoofdredacteurs die de lijn van De Morgen bepalen, kijken de wereld in volgens hun eigen gekleurde bril, gekleurd bijvoorbeeld door hun eigen seksisme en de vrije-marktlogica van de maatschappij waar we in leven. Daardoor kunnen ze blijkbaar niet meer beseffen dat mensen als Theo Heuft criminelen zijn; in plaats daarvan gaan ze hen verheerlijken als fijnzinnige, kunstminnende levensgenieters en succesvolle zakenlui. Zet eens een feministische bril op en de wereld kleurt anders: het geweld op vrouwen wordt dan terug zichtbaar.

Verder zien we dat dit interview deel uitmaakt van wat feministes het Old Boys Network noemen: oude machtige mannen onder elkaar beslissen hoe de wereld draait, niet vrouwen en/of feministes. Mannen houden elkaar aan de macht, helpen elkaar aan posities, geven elkaar nieuwe kansen als er iets faalt, en beschermen elkaar tegen kritiek. Dat Theo Heuft wordt voorgesteld als een fijne mens is geen toeval, het maakt deel uit van een patroon van vrouwenonderdrukking en vrije-marktverheerlijking.

Het is inderdaad zo dat die Theo Heuft blijkbaar een succesvol zakenman is: hij heeft veel geld kunnen verdienen door het uitbuiten van vrouwen. Het feit dat dit kan is alvast een duidelijk antwoord op de vraag of de kapitalistische vrije markt zichzelf kan reguleren: nee, toch niet nee. Ethische en feministische waarden  moeten komen van buiten die marktlogica.

Wat is een pooier?

Er is een simpele waarheid die in het artikel weer eens niet vermeld wordt: er zijn geen goede pooiers. Pooiers zijn geen goede mensen. Pooiers zijn uitbuiters die grof geld verdienen op de kap van anderen, door vrouwen te prostitueren en daar winst mee te maken. Pooiers horen achter tralies. Alle pooiers, ook de rijke en succesvolle, of ze nu een boek hebben geschreven of niet, of ze nu van lekker eten houden of abstracte kunst of niet. En al hun geld moet afgepakt worden en teruggeven aan de vrouwen die ze misbruikt hebben om het voor hen te verdienen. Meer mensenrechten voor vrouwen, niet voor pooiers. Gevangenisstraffen voor pooiers, niet voor prostituees.

Meer weten?

  • Zie ook de documentaire Not For Sale die ex-prostituees aan het woord laat

ProstitutionCoercionHierarchy