Op deze blog zijn we bezig met een reeks over antifeminisme – visies en denkbeelden die negatief zijn voor de feministische strijd. Voorlopig zijn er al teksten over islamofobie en racisme vermomd als feminisme, natuurlijk / biologisch denken, en recenter al twee delen van een uitgebreide kritiek op darwinistisch feminisme en evolutionaire psychologie. Er is ook een reeks over pornocultuur waarin uitgebreid wordt ingegaan op de nepbevrijding van pro-porno visies (deel 1, deel 2, deel 3).

Hoe definiëren we antifeminisme dan eigenlijk? Andrea Dworkin heeft, alweer, een bijzonder heldere definitie gegeven hierover:

“Antifeminism is a direct expression of misogyny: it is the political defense of woman hating. This is because feminism is the liberation movement of women. Antifeminism, in any of its political colorations, holds that the social and sexual condition of women essentially (one way or another) embodies the nature of women, that the way women are treated in sex and in society is congruent with what women are, that the fundamental relationship between men and women — in sex, in reproduction, in social hierarchy — is both necessary and inevitable. Antifeminism defends the conviction that the male abuse of women, especially in sex, has an implicit logic, one that no program of social justice can or should eliminate; that because the male use of women originates in the distinct and opposite natures of each which converge in what is called “sex,” women are not abused when used as women — but merely used for what they are by men as men.” — Andrea Dworkin, Right Wing Women

Met dank aan Twisty Faster van de blog I Blame The Patriarchy voor hiernaar te verwijzen.

Een Nederlandstalige samenvatting van Dworkins visie:

“Antifeminisme is de politieke verdediging van vrouwenhaat. Antifeminisme is het toeschrijven van de sociale en seksuele conditie van vrouwen aan natuurlijke en essentiële sekseverschillen, in plaats van aan het onderdrukkende systeem waarin we leven. Het is het idee dat de fundamentele relatie tussen mannen en vrouwen zowel noodzakelijk is als onvermijdelijk. Het misbruik van vrouwen door mannen wordt voorgesteld als logisch en normaal, dus is er geen beweging voor sociale rechtvaardigheid nodig tegen dit misbruik.”

Wat staat er nog op het programma? We gaan nog kijken naar allerlei nepfeminismes zoals

  • Darwinistisch feminisme (een bijzonder hardnekkige “biologie-eerst” visie met een pseudowetenschappelijk sausje dat me echt de muren op drijft uit frustratie)
  • Sexyfun of “fuck-me” feminisme – update: zie deze tekst en deze tekst.
  • Masculinisme
  • Postmodernistisch feminisme, de meeste varianten ervan toch
  • “Pro-pornografie” of “Sex-radicaal” feminisme

En nog veel meer visies in de trend van ik-maak-mezelf-wat-wijs-want-dat-is-gemakkelijker-dan-het-patriarchale-systeem-confronteren of ik-ben-blank-en-middenklasse-en-bevrijd-mezelf-door-te-leren-strippen-never-mind-al-die-andere-vrouwen-die-door-dit-systeem-misbruikt-worden, wat Ariel Levy zo fijn “the rise of raunch culture” genoemd heeft.

Wat is feminisme dan wel?